Een bezoekje consultatiebureau!

Het was zover de afspraak bij het consultatiebureau die al een tijdje stond. Mijn kids moesten allebei worden gevaccineerd.  Ik dacht ik maak een dubbele afspraak, dat is makkelijk.  Nou daar kom ik even van terug. 

Ik had lars wel al een beetje voorbereid op zijn prikje want hij is bijna 4.  Wat dat betreft is het met sara makkelijker want ze heeft nog geen notie. Wat niet maakt dat ik het niet zielig vind voor mijn bloedjes van kinderen. Meestal schieten de tranen ook in mama's ogen.

we kwamen aan en Lars ging gelijk lekker spelen. "Kijk mama ze hebben hier ook een brandweerman Sam helm"!! Onze man is helemaal gek van brandweerman Sam dus dat was een schot in de roos. "Mooi schatje ga maar lekker spelen". Kon ik mooi eerst even met Sara naar binnen en kletsen met de arts terwijl papa bij onze brandweerman bleef.

Na het wegen en meten van Sara kon in terecht in het spreekkamertje. De arts was een nieuwe dame. Ik had haar niet eerder gezien. Ik noem haar vanaf nu even "Betje" omdat het voor mijn gevoel een betweterige dame was en dat ook graag liet merken. "Hoe gaat het met jullie en met Sara"? "Ja goed eigenlijk, zijn gangetje, Sara is een vrolijke meid en doet het goed". Öke fijn, ook met het eten en slapen"? "Ja zeker ze is een lekker eetmonstertje hahaha". Ik zag het gezicht gelijk betrekken van Betje. Waarschijnlijk dacht ze dat ik mijn dochter volprop met eten. "Hahah......."Oh wat krijgt ze nu dan te eten"? Ik vertelde dat ze lekker brood krijgt en avondeten en tussendoortjes en nog drie flessen. Mijn meisje vind de fles nou eenmaal erg lekker en ik ga dat niet veranderen omdat het  toevallig niet gaat volgens het boekje van het consultatiebureau. Betje zei dat ik toch maar beter kan stoppen met die laatste fles en misschien lauwe thee aan haar kan geven voor het slapen gaan. Lauwe thee dacht ik?  Mijn dochter slaapt heel goed door maar als ze haar flesje niet krijgt 's avonds voor het slapen gaan, gaat mijn kleine meisje echt niet slapen hoor. En dan kan het gewenning zijn voor haar ik vind het heerlijk om mijn meisje haar flesje te zien drinken en haar dan met een vol buikje en een voldaan gevoel in haar bedje te leggen. Dan weet ik dat ze heerlijk slaapt. 

 Na nog wat vragen over en weer vond Betje het een goed idee om Lars eerst te vaccineren. Als hij Sara eerst zo zou zien huilen zou hij zeker niet meer willen. Dat vond ik dus ook een goed idee.

Ik gaf dochterlief weer aan papa in de wachtruimte. "Lars kom je? Je bent aan de beurt". "Nee mama ik wil nog spelen met de brandweerhelm en met al deze andere spulletjes". "Nou dan neem je wat speelgoed mee naar binnen en kun je binnen verder spelen". "Neeee mama" Papa deed ook nog een paar pogingen maar Lars had er geen zin in en dus zat er niks anders op om hem op te tillen en met een spartelende en gillende kleuter onder mijn armen de spreekkamer binnen te lopen. Gelukkig was hij snel weer rustig maar nog niet terug in zijn goede humeur. Betje had ondertussen een bril in haar handen. De bril van de ogentest? Die gaan we vandaag toch niet doen dacht ik. We komen nu voor de prik en dat vond ik voor mijn mannetje al heel wat. Maar daar dacht Betje even anders over. "Wil jij misschien deze mooie piratenbril op"? "nee!!" "Je hebt denk ik wel geoefend toch met mama in het boekje?'' uuuh nee natuurlijk niet we kwamen niet langs voor de ogentest vandaag maar voor de prik.

 Om even een uitleg te geven over de ogentest, daar werkt hij niet graag aan mee. Hij houdt stijf zijn kaken op elkaar en draait zich weg van het bord met alle plaatjes. Ik heb van alles geprobeerd en thuis doet hij het harstikke goed maar als je tegen Lars zegt, je moet het nu even laten zien dan doet Lars het dus lekker even niet. Dus na een aantal pogingen van mij en van Betje weigerde Lars gewoon weer opnieuw. Ik zag dat Betje steeds geirriteerder ging kijken en dus melde ik haar dat de ogentest nu even niet prioriteit nummer 1 is maar de vaccinatie. Oke maar de ogentest is zeker wel belangrijk en het is ook hoe u er zelf in staat". "Hoe bedoeld u?' "Nou hij hoort u dit ook zeggen en sommige dingen moeten nou eenmaal". Betje suggereerde dus dat ik het gewoon verkeerd aan het aanpakken was. Dat schoot mij dus even verkeerd. "Nou is er nog een andere manier om zijn ogen te testen?' "Ja dan moet hij naar het ziekenhuis en dan testen ze daar zijn ogen.' Oke prima dan maak ik daar een afspraak, zullen we nu even doen waar we uiteindelijk voor gekomen zijn, de vaccinatie?' Betje maakte de vaccinatie in orde (eindelijk) en ik deed een poging om Lars zijn trui uit te doen. Lars was door de ogentest natuurlijk helemaal niet meer vrolijk dus zijn trui wilde hij natuurlijk niet uit. Met veel gillen en huilen had ik zijn rechterarm ontbloot (hij moest in zijn linkerarm geprikt aaaah) en papa kwam door alle herrie ook maar even om de hoek kijken. Hij gaf Sara aan mij en nam Lars op schoot en prik.... daar was het al gebeurd. Nog even heel hard huilen (mama ook) en toen liep hij snel naar buiten met papa aan zijn hand naar zijn brandweerhelm en zag ik al snel weer een lach op zijn gezichtje.

Toen was Sara aan de beurt. Betje maakte de prikjes weer in orde en ze moest er twee. In haar arm en haar beentje. De eerste was in haar beentje. Ik had haar lekker bij me op schoot en dacht toen ik het prikje in haar beentje zag gaan nu gaat ze los, maar ze gaf geen kik. Al snel volgde de tweede in haar arm en toen vond mijn meisje het genoeg en de traantjes sprongen uit haar oogjes en huilde en huilde. Het bloede en snel het pleistertje erop en troosten en knuffelen maar. pffff gelukkig het was achter de rug. Nu snel lekker aankleden en naar huis.

Begrijp me niet verkeerd het consultatiebureau wil natuurlijk het beste maar als ouder zijnde doe je het op de manier zoals jij het 't beste vind en daar het juiste gevoel bij hebt. En dat is dan ook de beste manier want ik ken mijn kinderen door en door!