Echo

Sinds haar tweede is Anouk zindelijk, maar het laatste jaar heeft ze steeds vaker ongelukjes. Als ze moet plassen, moet ze dat ook meteen en vaak is ze dan te laat en plast ze op de wc vloer, of in haar broek.

Van alles heb ik geprobeerd om het tegen te gaan, maar niks helpt. Ook op school zijn ze er actief mee bezig, maar tot op heden zonder resultaat.

Daarom ben ik laatst met haar naar de huisarts geweest voor advies, en hij wilde medische oorzaken uitsluiten. Daarom kreeg ze een urine onderzoek en een echo. Vooral dat laatste was erg spannend.

Ik vertelde haar dat de dokter dan met een apparaatje in haar buik kon kijken, en dat ze dat ook doen als er een baby in de buik zit. Toen vroeg ze of haar buik dan opengesneden moest worden, wat ik gelukkig kon tegenspreken. De dag dat de echo zou gaan plaatsvinden vond ze het best wel spannend, dus 's ochtends nog een keer verteld hoe het zou gaan en wat de dokter precies zou gaan doen. Ook de juf heeft in de klas nog eens verteld hoe dat in zijn werk gaat. Een meisje in de klas had net een broertje gekregen dus die kon vertellen dat haar mamma dat ook had gehad en dat het geen pijn deed. Dus toen het 's middags eenmaal zover was, had Anouk er best veel zin in. Eenmaal in het ziekenhuis kletste ze honderduit en lag ze op haar gemak op de tafel. Alles zag er goed uit en ook zou later blijken dat alles met het urine onderzoek in orde was. De volgende stap is naar de uroloog om te kijken of er een training mogelijk is.

Anouk was in elk geval helemaal vol van de echo...toen ze 's avonds met pappa belde, die nog onderweg naar huis was, zei ze: Hey! Ik heb gewoon op de computer mijn binnenbuik gezien he!