11 jaar geleden
Driftbuien
Toen ik nog zwanger was, hoorde ik van iedereen dat het eerste jaar echt zwaar is en dat het daarna steeds wat makkelijker wordt. Want het eerste jaar is vooral veel zorgen, niet slapen en alles voor je baby doen. Daarna wordt je kindje zelfstandiger en heb je wat vaker de handen vrij
Klinkt logisch toch? Nou ja, ik vond in ieder geval van wel. Dus toen onze kleine man een heel makkelijke baby bleek te zijn dacht ik dat de rest van zijn kindertijd ook wel mee zou vallen. Hij sliep al snel door, kon overal mee naar toe, was altijd lief en vrolijk, at/dronk goed en was nooit ziek. En toen werd hij 1 jaar, groot feest natuurlijk! Maar de eerste minidriftbui hadden we met 11 maanden al binnen hoor, als voorproefje.
Dit werd alleen maar erger en inmiddels is meneertje 19 maanden en kan hij van een vrolijke, kusjes uitdelende dreumes ineens veranderen in een granaat waar de pin al uit is.......3...2...1...BOEM!!! Krijsen, over de grondrollend, huilen, schreeuwen, bijten, slaan, echt álles wordt uit de kast getrokken door mijn dreumesdraak. Boos op de hele wereld.
Afgelopen vrijdag had ik het helemaal gehad ermee, niks was goed die dag, zelf het uittrekken van zijn jas was reden om bij mij de haren uit mijn hoofd te trekken. En hij blééf maar huilen en krijsen. Toen heb ik hem in zijn ledikant gezet en ben naar beneden gelopen, hem krijsend achterlatend. Mijn moeder gebeld en even stoom afgeblazen en ja hoor, na 15 minuten was meneertje zowaar rustig en zat liedjes te zingen in zijn bedje...tja....
Mijn moeder wist me te vertellen dat mijn jongste oudere broer en mijn zus ook zo geweest waren en afgelopen weekend hoorde ik van mijn schoonmoeder dat mijn man ook een driftkikker was die soms zelfs flauwviel omdat hij uit woede zijn adem inhield. Nou dan valt onze draak nog wel mee. Maar verdorie wat een gedoe zeg, zo'n driftbui! Dat is dus de andere kant van de medaile die 'zelfstandigheid' heet. Hoe pakken andere mama's dit aan?
Ik ben geen doetje die alles maar goed vindt en ben erg consequent in wat wel en niet mag. En ik weet ook dat je niet over elk wissewasje strijd hoeft te voeren (mutsje afdoen= krijsen? Dan maar mutsje ophouden hoor, hij doet hem dan zelf wel af). Maar toch ontkomen we er schijnbaar niet aan :S
Hoe gaan jullie om met driftbuien bij je kind? Laat het weten in een reactie hieronder.
Chani
@nahsuusje: haha ja dat dachten wij dus ook: makkelijk kindje. Maar niet echt dus. Ach uiteindelijk gaat het ook wel weer over, het hoort erbij. @Michelle: volgens mij beginnen driftbuien zo rond de 12 maanden, dus dan ligt jullie zoontje netjes op schema ;) Genant he, dat hij dan ineens stil is! Maar goed beter een keer teveel dan een keer te weinig naar de huisarts denk ik dan.
Anoniem
Wij hebben vorige week ook de eerste driftbui van ons zoontje gehad (nog geen 16maanden) we zijn zelfs naar de dokter geweest omdat hij na een uur nog helemaal overstuur aan het krijsen was. Hij kroop in me maar tegelijkertijd krijsen slaan en bijten.... We dachten dat hij pijn had en de assistente vertrouwde het ook niet toen ze hem hoorde.. komen we daar is meneer stil!! de dokter heeft hem nagekekn maar (gelukkig ) niks gevonden. Waarschijnlijk is onze kleine kanjer een beetje vroeg met zijn driftbuien... hij heeft wel al eerder zijn buien gehad maar zo erg.. voelde me best een beetje staan daar..
nahsuusje
ojee, dacht dat wij hier weinig last van zouden krijgen (lees makkelijk vrolijk sociaal meisje) maar ook zij begint met dr 11 maanden nu echt dingen uit te testen en we merken dat ook zij een pittige dame is. Dat gaat nog wat worden dan. Tja ze zal het niet van een vreemde hebben. ik sta er wel redelijk hetzelfde in als jou, niet zomaar alles pikken maar kies je gevecht en consequent zijn..adem in adem uit komt uiteindelijk goed de vraag is wie de grootste aanhouder is