Drieling, drie keer genieten!

Mijn eerste blog.

Als eerste is mijn naam Jolijn en ben ik moeder van drie kinderen, Lucas, Wouter en Ilse. Alledrie zijn ze nu 2,5 jaar oud.  Als drielingmoeder krijg je vaak dezelfde opmerkingen, vaak in de trend van:

-wat druk

- liever jij dan ik

- dat kan toch geen drieling zijn. Ze lijken niet op elkaar

Tuurlijk is het druk en ik ben ook blij dat ik ze mijn kinderen zijn, want wat is het genieten.

Lucas is de oudste ( wel 1 minuut). Hij is een heerlijke kwebbelkous en wat geniet ik van zijn monologen

- Mama wacht nou even. Lucas eet nog pilletjes. Wacht nou even. Lucas nog geen pap. Nu is Lucas klaar. Nu pap. 

- Mama hier is nog een plekje. Ja daar. Nee mama, past niet. Mama is te groot.

Wouter is de middelste. Hij is druk, zoals je zou verwachten bij een jongen, dol op zingen en is verliefd op aandacht!

- Als Wouter aandacht krijgt, dan maakt hij zich extra lang en poseert, zodat hij wel zeker weet dat hij aandacht heeft.

Ilse is de jongste en in dezelfde minuut geboren als Wouter. Ilse is een echt meisje, verliefd op alles wat roze is, vind schoenpassen het leukste wat er is en wilt heel graag staartjes in ( en vindt spelen met auto's ook erg leuk)

- Wanneer we een schoenwinkel binnen gaan, gaan gelijk de schoenen van Ilse uit.

Genieten toch, zulke individuutjes. Maar het mooiste is nog om te zien hoe ze met elkaar omgaan.

Wouter is de langste en stelt zich ook op als een grote broer. In vreemde omgevingen gaat hij het eerst zijn eigen gang, maar zal zeker zijn broer en zus niet uit het oog verliezen. Lucas regelt alles en zal precies broer en zus vertellen wat ze moeten doen ( en ook mama en papa). Ilse houdt zich lekker rustig, maar zodra hij broers lekker wild doen, gaat ze lekker mee doen. Ze vinden het ook heerlijk om met elkaar te spelen. Hele verhalen worden erbij verteld. En mama? Die zit lekker op een afstandje alles gade te slaan en te genieten. Drie individuutjes die bij elkaar horen!