Snap
  • Kind

Dreumes-Drama... Zeg je laat maar?

Dreumes-Drama. Ik noem het maar zo; het rolt makkelijk van de tong. Het echte fenoneem is echter...

... zo gemakkelijk nog niet.

Mama worden; er zijn geen handboeken voor. Tuurlijk schrijven duizenden mensen er goed-bedoelde monologen over, ze schrijven cabaret, en ze wisselen onderling de best-geteste truckjes uit. Psychologen vullen hun dure consulten graag met de beste tips. OK... Hier dan deze: wat doe je tegen Dreumes-Drama? Wat is de gouden tip?

Helaas hebben die wonderlijke adviezen niet altijd zin. Het ene kind is het andere niet, met of zonder medisch gelabelde gedragsproblemen. Bovendien veranderen kinderen bijna zo snel als het licht, dus wat de ene dag prima werk, kan de volgende dag geen enkel resultaat opleveren. En dan hebben we het nog niet over de ouders gehad De ene ouder heeft nu eenmaal meer natuurlijk gezag, energie en / of geduld en uithoudingsvermogen heeft dan de ander. Sommige zijn alleen, weer anderen zijn nooit thuis, wat opvoeden wellicht lastiger kan maken. Dan zijn er nog de ouders en verzorgers die alle moeilijke opvoedklusjes aan hun partner of nanny overlaten.

Dus hier de vraag: wat doe je als je kindje om het minste of geringste huilt, stampvoet, schreeuwt, gilt, zijn spieren tijdelijk uitschakelt zodat hij als een spiegelei op de grond zwabbert, zodat je die ene sok met geen mogelijkheid meer aan krijgt?

Het is voor mij vrij nieuw, en ik moet bekennen dat:

- ik negatief gedrag zoveel mogelijk negeer zodat hij niet leert om op de verkeerde manier aandacht te vragen;

- ik hem soms in bed leg als die ge-draak te lang doorgaat en hij dan inderdaad een half uur tot een uurtje slaapt;

- ik hem soms in de box zet (wat hij ziet als een on-humanitaire-straf);

- ik me soms een beetje een slechte mama voel, want, ehm... Zó erg is het toch niet dat ik Baby tussen zijn teentjes afdroog en hem vervolgens een broekje aan doe? Ik doe hem toch geen pijn? Ik ben zo voorzichtig. Waarom dan dat enorme luchtalarm;

- ik na een dag van dit gedram ERG moe op de bank hang.

 Klinkt dit bekend? 

7 jaar geleden

Klinkt heel bekend, drama Queen hier is inmiddels 2 jaar en bij ons werkt het het beste om alles te benoemen en af te leiden met veel grapjes. Dus als ze haar sokje niet aan wil gaan we teentjes tellen. Daarna is ze alweer vergeten dat ze haar sok niet aan wilde. Of verstoppertje door de broekspijpen heen. Of zelf eerst haar sok proberen aan te laten trekken. Het lijkt langer te duren maar als je daarmee een drama voorkomt ben je sneller klaar :)

7 jaar geleden

Oh verschrikkelijk!! Die van ons net 2jaar begint ineens heel dramatisch te doen en op het moment dat ze zich overgeeft en naar je toe loopt om vervolgens een knuffel te vragen en ik dan aan haar wil gaan vragen wat er aan de hand is zeg ze ineens nee draait zich boos om en het hele drama begint weer opnieuw en kan zo wel een heel uur duren voor ze weer een lach kan vertonen. En heb alles al geprobeerd. Praten, negeren, boos worden, troosten. En meestal begint het met iets simpels als "kom we gaan je kleertjes aantrekken" .. ik lees mee met de tips

7 jaar geleden

Haha, dit klinkt heeeeel erg bekend :-) Onze dochter van 1,5 kan ook een mooie show opzetten. Ik probeer ten alle tijden rustig te blijven en blijf met een normale stem tegen haar praten. Meestal benoem ik gewoon wat we gaan doen en kan ik r zo een beetje afleiden na een paar minuten. Maar inderdaad, soms is een slaapje de enige oplossing. Ze slaapt nog 1x normaliter (na de lunch van ca 12.30 tot 14.30), als t echt mis is stop ik haar dan bijv voor de lunch al in bed en dan maar hopen dat deel 2 van de dag meer goeds brengt ;-) Als het s middags is, dan doe ik dat niet, hoogstens een half uurtje eerder naar bed voor de nacht. Anders raakt ze daar weer overstuur van.. En ja ik zal daarin vast niet de enige zijn: het is op sommige dagen heeeeerlijk als t kind eenmaal op bed ligt haha! ;-)

7 jaar geleden

Hahaha doet die van mij nooit "ugh uhm"....