Deze expert is de balans kwijt

De schrik zit er hier goed in. Onze kleine man is deze week van de trap gevallen! Zo stom! Hij is achter mij aan de trap op gelopen. Ik had het niet door. Van de vierde trede op zijn koppie naar beneden. Een bezoek aan het ziekenhuis later was hij een tand kwijt, maar verder had hij geen verwondingen. Gelukkig.

Zo’n voorval reset je gedachten meteen. Werk is niet belangrijk. Sowieso lopen werk en privé hier door elkaar heen de laatste tijd. Er is uitgezaaide kanker ontdekt bij mijn schoonmoeder. Naast het feit dat dit privé al veel verdriet en onzekerheid meebrengt, was zij ook onze vaste oppas op de maandag.

Ik mis nu een werkdag in de week. Daardoor probeer ik elk klein vrij kwartiertje te werken, om toch maar die berg werk af te krijgen. Gevolg: stress. Want wanneer ben ik vrij en wanneer werk ik? Wanneer ben ik mama en wanneer ondernemer? En als ik het al niet meer snap, dan snapt Cee het al helemaal niet meer.

Dus nu heb ik de teugels wat strakker aangespannen. Op maandag werk ik tijdelijk niet meer. En als dat wel kan, mooi meegenomen. Ik neem even wat minder werk aan, ben strikt aan het werk op dinsdag en donderdag. Dan is Cee op het kinderdagverblijf. Voor de rest doe ik alleen een mailtje of telefoontje als hij slaapt.

En een trucje voor mezelf: op werkdagen trek ik vanaf nu schoenen aan in huis. Als ik vrij ben, loop ik op blote voeten, slippers, sokken of sloffen. Hopelijk werkt het om zo de balans en rust weer in huis te brengen.

Want ik mag hier dan als balans-expert bloggen. Ik ben zelf de balans echt even kwijt.