De warme maaltijd. Feest of drama?

Heb je een lekkere en gezonde maaltijd klaargemaakt, is het eerste wat je hoort ‘bah, vies, lust ik niet’. Terwijl ze het nog nooit gegeten hebben….Hoe los je dat op een fatsoenlijke en gezellige manier op denk je dan.

Eetpatroon

Ik ben eens gaan kijken naar het eetpatroon. ’s Ochtends en ’s middags stampten ze zich vol met brood. Op school krijgen ze als tussendoortje altijd fruit mee en als ze thuiskomen krijgen ze een koek, en als het kleintjes zijn, twee. Omdat ze overdag zich helemaal volpropten, hadden ze ’s avonds minder behoefte aan de warme maaltijd.

Variatie & beloning

Ik heb zomaar iets geprobeerd. Omdat mijn man en ik regelmatig het boek van ‘Sonja Bakker’ volgen, eten wij behoorlijk gevarieerd. Als wij ’s ochtends bij het ontbijt crackers of beschuit mogen, eten onze kinderen dat ook. ’s Middags krijgen ze 2 volkoren broodjes mee en als ze uit school komen, mogen ze een fruitje uitkiezen. Als ze ’s avonds hun bordje leegeten, krijgen ze als beloning een koekje. Eten ze hun bordje niet leeg dan krijgen ze het felbegeerde koekje niet. En of ze hun bordje nu leegeten. En ik hoor nu vaak: ‘Mam, dit moet je vaker klaarmaken. Ik vind het echt heel lekker.’

Het lag dus niet zozeer aan de kinderen maar eigenlijk lag het aan mij. Ik had niet in de gaten dat ze zich zo volpropten en dat ik hen uit school, 1,5 uur voor het avondeten, nog koekjes gaf waardoor ze al vol zaten. Het is daarom weleens goed om het eetpatroon en de daarbij ingeslopen gewoontes te bekijken en aan te passen. Natuurlijk piepten ze weleens en probeerden ze de koek toch te krijgen al hadden ze hun bordje niet leeg. Maar dan is het zaak om consequent te zijn en te blijven.

Herkennen jullie je in bovenstaand verhaal, dat de warme maaltijd echt een drama kan zijn? Waar de gezelligheid dan ver te zoeken is? Tot nu toe heb ik het gelukkig op weten te lossen en is het gezellig tijdens het avondeten. Missie geslaagd!