Snap
  • Kind
  • vlinderkind#gezin#lacheneentraan
  • mamavaneensterretje

De verrekijker

De start van mijn blog op Koningsdag 2018

"mama 'jijjij'" Een vrolijk meisje met oranje elastiekjes in haar haar staat supertrots voor me. Ze heeft bij haar papa twee muntjes van 20 cent weten af te troggelen.

Het is 'Koningsdag' en we zijn op de kleedjesmarkt. Overal om ons heen liggen kleedjes met spulletjes. Enthousiaste verkopers proberen hun spullen aan de man te brengen. Wij zijn, zoals iedereen, op zoek naar de pareltjes die bij ons thuis een nieuw leven kunnen krijgen.

We stoppen bij een kleedje waar een doos staat met allerlei kleine speeltjes. Ik ga op zoek naar paardjes want daar maak je ons meisje heel blij mee. Ze besluit zelf ook mee te zoeken. Tegen alle verwachtingen in pakt ze geen paard, maar een verrekijker uit de doos. Ik probeer haar nog een prachtig paard te laten zien, maar het moet toch echt de verrekijker worden. Ze betaalt zelf met een muntje van 20 cent en loopt vol trots met haar verrekijker naar papa. Deze verrekijker, met bruine camouflage print, had hij zeker niet verwacht. Dat laat hij natuurlijk niet blijken en reageert enthousiast op haar en haar aankoop. Ze kruipt in de buggy en hangt de verrekijker om haar nek. We kunnen weer verder.

Als we weer stil staan wordt er heel hard "op!" geroepen vanuit de buggy. Het teken dat ze weer even wil lopen. Voor we het weten staat ze naast de buggy. De verrekijker hangt nog te pronken om haar nek en iedereen die haar aanspreekt mag de verrekijker even bewonderen.

Als ze weer in de buggy zit vraag ik haar te zoeken naar puzzels, want die kunnen we goed gebruiken. Enthousiast wordt er gezocht met de verrekijker. Dan kijkt ze ineens met de verrekijker omhoog. "Hoog" roept ze enthousiast en ze kijkt naar de wolken. Ik kijk met haar mee. Een vliegtuig of ... We pakken even ons momentje terwijl we omhoog kijken.

We kijken vaker samen omhoog, want ze weet dat haar broertje 'hoog' is. Mees is een sterretje. Hij kon niet bij ons blijven omdat hij heel veel 'au' had. Ondanks het verdriet en het gemis kan ik genieten van deze kleine momentjes waarin heel even de verbondenheid van ons gehele gezin voelbaar is.

Zo ook vandaag. Ons sterretje, Mees, is er weer even bij!

Net zo plotseling als het begon is het ook weer afgelopen. Er wordt een puzzel gespot. Helaas niet het pareltje wat we zoeken, maar wel goed gevonden.

Als we thuiskomen blijft ze enthousiast rondlopen met haar verrekijker. Voor haar het pareltje van de dag. Hopelijk kijkt ze er nog heel vaak mee omhoog. Om een vliegtuig te spotten of om even naar haar broertje te kijken! 

Snap