De reis van Didi gaat verder.....
De bevalling van Didi en haar eerste professional zijn al besproken. Toch is het verhaal toch niet ten einde....
Elke maand mocht ik met Didi naar de Fysio, we kregen tips en adviezen en ook de bevestiging dat we het als ouders goed deden, ook al ging het aan en uitkleden nog niet als vanzelf sprekend en was het dagelijkse badje nog geen routine die uit monde in alles zo snel mogelijk te doen zodat het maar achter de rug was genoot ik intens van ons kleine meisje. Je eigen kind is het mooiste wat er is.
Na 15 maanden werd het dossier gesloten, ondanks dat ze nog steeds erg stijf was en haar motoriek houterig bleef heeft ze alle mijlpalen Behaald. sommige ontwikkelpunten iets eerder of later dan een ander.
maar ze kan het !
Het eerste "jaar" bleef dat de enige professional die in haar eindverslag schreef: Didi is een pittig en temperamentvol meisje. Die dankzij haar ouders zich verder heeft kunnen ontwikkelen. Dat pittige en temperament volle heeft ze nu nog steeds
Daarna kwam een jaar van relatieve rust. Didi dingen laten ervaren. mee op pad met papa en mama. En op sommige dagen als Didi onrustig was en duidelijk te veel prikkels had gehad even rust.
Hoe groter ze werd hoe makkelijker het aan en uitkleden ging. Niet dat de stijfheid weg ging. Maar de routine kwam er steeds meer in.
Toch was er een een puntje van aandacht ontstaan. ze had dan wel de normale lichamelijke mijlpalen behaald.
Haar spraak was niet gelijk aan haar leeftijd genootjes. De worden die zij zei waren moeilijk te verstaan. En bij vreemden kon ze zich al helemaal niet verstaanbaar maken. Toch besloten we met actie te wachten tot ze 2 jaar was.
Waar ik woon kunnen kinderen namelijk al vanaf twee jaar naar de peuterspeelzaal.
Wij hadden de hoop dat haar spraak voor die tijd zich zou gaan ontwikkelen en anders dat de peuterspeelzaal haar een goede boost zou gaan geven.
Word vervolgd
Anoniem
Wat bijzonder en mooi om te lezen!
missdoom
Dat was inderdaad ook onze hoop :) we dachten dat trekt wel bij. Helaas lag dat bij Didi niet zo simpel.
Anoniem
Mijn moeder zei dat ik geen woord sprak voor dat ik naar de peuterspeelzaal ging. Daarna; als een tierelier