De moeilijkste momenten van het moederschap

In mijn bijna 10 jaar als moeder beleef ik nu, voor mijn gevoel, de heftigste momenten..

Al een tijdje loopt het niet zo heel lekker op de school van mijn zoon. Hij heeft moeite met het bijbenen van het tempo, wanneer derest verder gaat heeft hij het vorige onderdeel nog niet onder de knie. 

Nu zijn we sinds 2 maanden overgestapt naar een proefmaand op een democratische school, gezien toch nog wat twijfels is deze verlengd met nog een maand. Alleen weet ik gewoon niet meer waar ik goed aan doe. Ik geloof heel erg in het concept maar twijfel of mijn zoon dat wel aankan. Het is niet te vergelijken met een reguliere school en er is erg veel vrijheid. Nu heeft hij vandaag het vervolg op zijn aannamekring, waarin democratisch wordt besloten of hij daar op school mag blijven.. Ookal zou het een "nee" worden vertrouwen in zijn oude school is er eigenlijk ook niet meer. Want pas toen ik aangaf deze school te gaan proberen kwamen ze met opties als remedial teaching, dingen die ik al ruim 1.5 jaar aangaf. 

En als dat de uitkomst blijkt te zijn, wat doe ik dan? Ik kan toch niet van de ene naar de andere school blijven gaan?! Speciaal onderwijs? Daar raakt hij denk ik ondergesneeuwd. Hij heeft verder geen gedragsproblemen en is juist een enorm zacht gekookt eitje. 

Ik heb me in al die jaren nog nooit zo onzeker gevoeld, ik heb t gevoel alsof ik steken heb laten vallen en nu misschien wel de verkeerde keuze maak. 

Kon er maar iemand zeggen wat ik moet doen..