De langste anderhalf uur van mijn leven

Afgelopen zomervakantie was erg gevarieerd, na een vakantie met ons gezin (papa, mama, kleine meid) ben ik ook nog een week naar papa gevlogen die in Italië aan het werk was. Vorig jaar had ik dat ook al eens gedaan toen mijn meisje 8 maanden was en dat ging super! Ik heb me vooraf dus absoluut geen zorgen gemaakt, maar bleek mijn peuter toch te weinig te hebben voorbereid! Ik had er al voor gekozen op een "christelijke" tijd te vliegen, een vliegveld in de buurt te kiezen, een tas vol snacks, boekjes en speelgoed mee te nemen, maar was niet voorbereid op wat komen ging. 

Tot we op gingen stijgen was er geen vuiltje aan de lucht, we hebben lekker een boekje gelezen en gespeeld, maar zodra de motoren begonnen te draaien was het mis, de hele opstijging heeft ze gekrijsd. "Eng, mama, eng". In de anderhalf uur die volgden heb ik met haar op de arm over het gangpad ge-ijsbeerd en alle liedjes gezongen die ik maar kon bedenken. Het huilen werd iets minder......maar bij de landing: drama! Dit was echt de langste anderhalf uur van mijn leven! 

In maart wordt oma 65 en gaan we met z'n allen naar Tenerife......4,5 uur in de lucht (gelukkig dit keer niet in mijn eentje). Daar zal ik mezelf (en haar) nog maar even op voorbereiden!