8 jaar geleden
De intocht was anders dan anders..
De Sinterklaasintocht was mij iets té rustig. Ben ik de enige die dat opmerkte? Of klopt het en zouden wij dit veroorzaakt hebben?
Aan de vooravond van het mooiste kinderfeest, leek de wereld in brand te staan. Parijs was aangevallen en had vele doden te betreuren. Hierop deed cabaretier een mooie en emotionele oproep die duizenden mensen raakte. Zijn oproep om de aanslagen en de almaar durende pietendiscussie, de start van het kinderfeest niet te verpesten. 'Zullen we onze kinderen vandaag even laten geloven dat er daadwerkelijk een lieve oude meneer uit Spanje komt die ze gratis kadootjes en pepernoten geeft? '
Dit bericht las ik vlak voordat wij de deur uitgingen op weg naar onze plaatselijke intocht. Snel de deur uit, hopend op een mooie plek op de steiger om te zwaaien naar de Sint en even later langs de kant in het dorp waar de goedheiligman nog per koets voorbij komt. Een altijd magisch begin van het feest en dus ook druk bezocht door alle ouders, die hun kinderen dit gevoel weer mee willen geven. Toen ik het bericht las, was het een soort opluchting dat iemand zo snel een grote groep mensen heeft kunnen bereiken, zodat het feest er niet onder hoeft te leiden.
Aangekomen in het dorp, waren we echter zeer verbaasd hoe rustig het overal was. Natuurlijk liepen er zat kindjes, maar voorgaande jaren leek het wel zeker driedubbel zo druk. Allerlei vragen schoten door mijn hoofd. Zijn mensen té overstuur door Parijs, zijn mensen bang voor aanslagen, ontnemen ouders hun kinderen het feest wegens de pietendiscussie of is het 't weer?
Thuis gekomen meteen gekeken hoe de nationale intocht was verlopen en dat leek ook vrij probleemloos geweest te zijn. Maar ook daar bijna 30% minder bezoekers dan verwacht.
Er zal geen eenduidig antwoord zijn en ik hoop van harte dat het vooral kwam door het weer. Want eerlijk gezegd vind ik het wel erg als er zoveel kinderen thuis moesten blijven en een misschien toch minder magische start van het Sinterklaasfeest hebben gehad. En dat allemaal wegens angst, verdriet of boosheid. Allemaal negatieve emoties, waar de kinderen de dupe van worden. Zij snappen vaak niet wat er is gebeurd in Parijs of wat de Pietendiscussie inhoud. Maar uiteindelijk zijn zij dan wel degene die benadeelt worden. Lijkt mij toch wel wat oneerlijk, of ben ik de enige die dit op deze manier beleefde?
Sharelyn
Nou dat is zeker iets wat ik ook merkte. En het is natuurlijk goed te begrijpen dat men iets minder in een feeststemming is na die aanslagen.
Henrike Laning
Ik miste een stukje sfeer. Een beetje mak voor mijn gevoel. Niet zo uitgelaten als anders. Net geen aangeslagen indruk, maar ook niet uitbundig. Maar misschien lijkt dat zo omdat ik in die stemming was zaterdagochtend.
Dingesje10987
Ik weiger ook dingen te laten uit angst voor. Want laten we eerlijk zijn ... Ik kan de straat oversteken en dan aangereden worden door een auto. Deze zaterdag waren er twee extra factoren waardoor ik de angst heb gelaten voor wat hij was. Nu vecht ik er tegen e heb ik zoiets van ... Ik laat me niet kennen.
Anoniem
Hier pas over Parijs gehoord Toen sinterklaas al lang langs geweest was. Mijn zwager zijn ineens al 120 doden en ik vroeg waarom. Toen ik dat hoorde kreeg ik wel even de kriebels maar er is niets gebeurt. Ik zou niet thuis willen blijven voor een mogelijke angst. Alleen voor slecht weer. Gelukkig waren we net weg voor dat het begon met regenen.