De grap van de 4-jarige

Vol goede moed begonnen we vandaag een nieuwe dag in het keukenlokaal van juf mama. We kunnen dit, toch? Ik bedoel alle boekjes en blaadjes liggen klaar. We hebben wel 6 uur slaap gehad, topnacht! Laptop staat aan en de kinderen hebben schone bovenkleding aan. Die pyjamabroek en blote voeten, die nemen we voor lief... 

De oudste begint met een videomeeting met haar juf. Ze is er helemaal klaar voor. Maar wat uiteraard precies niet klaar stond, dat was de befaamde letterdoos. De 6 jarige stond fanatiek op om die gauw te gaan halen. Maar shit... even die pyjamabroek vergeten en natuurlijk vol in beeld, 5 minuten na het beginnen van deze lesdag keldert de geloofwaardigheid van juf mama al flink. Gaat lekker moeders! En wanneer de 4 jarige er vervolgens naast komt zitten is het ook altijd maar afwachten wat er gebeurd. Behalve het feit dat ze op de tafel is gaan zitten, lijkt ze zich verder niet met het gesprek te bemoeien. De 6 jarige die normaal nogal fel is op regeltjes, zegt niets van het op tafel zitten en negeert haar zusje. Ha juf mama scoort misschien toch nog punten, het op tafel zitten dan maar daargelaten.

Als ze stil aan het luisteren zijn naar de juf van groep 3, kan ik mooi even boterhammen smeren want we waren natuurlijk weer veel te laat uit bed! Ik vind echt dat je de week na de vakantie gewoon later moet kunnen beginnen, werk of school maakt niet uit. Het is van de zotte om ineens weer zo vroeg op te staan, vind ik dan he. Maar laat manlief dit niet horen, die moet er zelfs nog 2 uur eerder uit.. Terug naar die videomeeting. De juf heeft haar best weer gedaan, het half uur zit erop. 4 kinderen moet ze tegelijk te woord staan via de camera, 4 he! En ze maken de opdrachten en zijn nog stil ook. Hoe doen ze dat toch die juffen? 

Nog geen 10 minuten later vroeg ik me dat helemaal af. Er werd namelijk door 3 van de 4 besloten via de camera samen hun huiswerk te maken. Gezellig en creatief zou je denken toch?! Maar mijn 6 jarige is een vlotte huiswerk maker, wat betekend dat zij na elke opdracht als eerste klaar is en mij bij de camera riep om samen te wachten tot de rest klaar was. Zodat deze juf mama niet één 6-jarige, maar maar liefst drie 6-jarigen kon uit kon leggen hoe de volgende opdracht moest. En zo stil als ze dan bij de echte juf zijn... Nou ja je raad het al he!

En net toen ik dacht dat ik het in de vingers had. Dat de 6-jarigen in redelijke rust zouden beginnen met hun rekensommen. Terwijl mijn 4-jarige, nog steeds midden op tafel, lekker van haar boterhammetje zat te genieten. Toen gebeurde het... De 4-jarige liet net buiten beeld een KEIHARDE scheet. Je weet wel, zo'n knetter scheet en dat op een houten tafel. Zowel de 4-jarige als alle 6-jarigen lagen dubbel. En ik.. Tja mij kon je ook opvegen natuurlijk! Wat was ik blij dat de juf op dat moment niet meer deelnam aan het videogesprek. 

De rest van de dag heb ik het maar een beetje losgelaten allemaal. Dat het beroep juffrouw niet voor mij weggelegd is, dat lijkt me duidelijk! Dat het beroep juffrouw hilarisch kan zijn, dat lijkt me bij deze ook wel bewezen!