Snap
  • Kind
  • #zindelijkheid
  • #zindelijkworden

De eerste woensdag van juni

Toen ons mopje een mop werd

Sinds Suze twee is gaat ze iedere dinsdag- en iedere woensdagmorgen naar het peuterzaaltje. Heerlijk want ze gaat met veel plezier en ik krijg in die drie uur net zo veel gedaan als normaal in een hele dag.

Weken geleden kregen we een e-mail dat alle leidsters vandaag, de eerste woensdag van juni, BHV hadden en dat daarom geen school was vandaag. Mooi! Dan hebben we nu een hele dag samen en kunnen we flink winkelen poetsen spelen en lekker vers koken, want dat doe ik op mijn vrije dag normaal gesproken ook. Beetje de andere dagen compenseren.

Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen en getutteld. Suze had, in verband met de warmte, alleen een hemdje en haar luier om en zo ging ze ook naar beneden ontbijten.

Ze was klaar en ging met haar pop spelen toen het gebeurde.....

Opeens kwam ze aanzetten in haar blote billen met haar luier in de hand aangelopen. ‘Geen luier om’ zegt ze en ze duwt een nog droge luier in mijn hand draait zich om en gaat verder met spelen. Nou daar stond ik dan, te kijken met de luier in mijn hand.

Okeeeee deze had ik niet zien aankomen. Ze durft al een hele tijd te plassen en te poepen op de grote wc maar echt zonder luier dat heeft ze nog nooit gedaan.

Ik laat haar nog wat spelen. Opeens een gil. Mama mama ik moet poepen. Als een volleerd professioneel sprinter ren ik op haar af, pak haar op en ren met haar naar het toilet. Net op tijd! Ik hoor een flinke plons en het eerste wat ik dacht was: als ik die van de grindvloer had moeten halen had ik een mooie vrije woensdag gehad #not. We vegen billen en wassen hadden en Suze spoelt, helemaal onder de indruk, haar bolletje door.

We kleden ons aan. Ik moet nog even naar de winkel en spreek met haar af dat we dan wel even een luier omdoen.

Zo gezegd zo gedaan. Bij een niet nader te noemen actieknallerketen kopen we zelf uitgezochte Elsa Anna en Skye onderbroeken die bij thuiskomst, de voordeur stond nog open, direct aan moesten en het liefst nog allemaal ook.

Het gaat goed, en voor het slaapje gaan we uiteraard nog even uitgebreid plassen. Tijdens het slaapje voor de zekerheid nog even een luier om gedaan maar dat bleek achteraf niet nodig.

Ik maak een stickerkaart. 10 dagen plasjes en poepjes op de wc is een dik ijs. Waarbij ik uiteraard bij dag 10 een sticker van een ijsje heb geplakt. En of Suze begrijpt wat de bedoeling is....na iedere drie druppels wil ze een sticker plakken.

We spelen de hele middag en zelfs met de wandeling blijft de luier af. Het gaat super goed, te goed eigenlijk. Ik had de oppas al een berichtje gestuurd met de vraag of Suze morgen verder mag oefenen; uiteraard was dat geen probleem. Ik app mega trots papa maar toen....... helaas (pindakaas)....... dikke tranen over haar wangen want daar lag het, naast de zandbak, een hele grote plas. Ooh wat jammer. Ik troost en zeg dat ze het heel goed gedaan heeft en dat we gewoon, net als pietjes Puk uit haar voorlees boek, blijven proberen. We maken benen billen en handjes schoon en ik trek haar onderbroek uit. Deze is, vakkundig of niet droog en schoongehouden. Hoe ze dat gedaan heeft?! Joost mag het weten.

Suze speelt verder alsof niets gebeurd is. We maken samen het eten; verse Italiaanse groente lasagne, heeeeeeluk zegt ze. Ik lach naar haar en geef haar een knuffel. Mijn meisje, zo groot en toch nog zo klein.

Zou het dan toch gebeurd zijn op die eerste woensdag in juni?! Zou het dat ik vanaf juli minder te sjouwen heb en dat de verzorgingstas die ik voor haar geboorte vakkundig heb samengesteld, inmiddels deze tas al bijna 2,5 jaar overal waar Suze is, mee naar toe sleep en die inmiddels een verzameling van kleren luiers en billendoekjes is geworden, definitief vaarwel kan zeggen.....