Wij hebben dat dus andersom. Klinkt geweldig maar het betekend met 3 stuks dus een warboel van mama mama mama.
Even toilet? Mama!
Terwijl papa op de bank zit.
Trek in een boterham? Mama!
Terwijl papa zijn telefoon nog eens checkt.
Ergens pijntjes? Mama!
Terwijl papa lekker door eet.
De derde is nu bijna 9 maanden en ben hem fanatiek papaaaa aan het leren.
Tot nu toe zonder resultaat.
Hier was het precies zo maar ook in het extreme dat ik niks meer mocht doen.
Dochter had ook zo'n fase gehad maar dan met mij maar die duurde maar een maandje of 2 bij m'n zoon duurde het al bijna een jaar.
Nou was papa hier altijd degene waar hij heel veel van mocht. Dus papa is ietsje strenger geworden en ik heb 1 dag de touwtjes volledig laten fieren (verwendagje) en de hele fase is ineens over?.
Ik begin ook weer een beetje een rol te spelen in zijn leventje. En ik blijf maar hoopvol denken: Het is een fase. Je wordt vanzelf wel weer belangrijk. En tot die tijd blijf ik denken (als hij mij weer eens straal voorbij loopt en papa een knuffel geeft, terwijl IK met mijn armen wijd op mijn knieën zit): Ik heb je alleen maar negen maanden gedragen, een gekneusde rib opgelopen (door jou!!) dertien uur pijn geleden om jou op de wereld te zetten en om nog maar te zwijgen over de slapeloze nachten voor én nadat je was geboren. Maar dat maakt niet uit. Ga maar gezellig doen met papa.
Haha, kleine dondersteen is het. Maar ik weet dat hij ook van mij houdt. Ook zonder berenknuffels en kwijlkusjes :D
Kellen
Zo, dat is zeker heftig! Kan begrijpen dat je de jongste het woordje papa aan wil leren ?
SylTara
Wij hebben dat dus andersom. Klinkt geweldig maar het betekend met 3 stuks dus een warboel van mama mama mama. Even toilet? Mama! Terwijl papa op de bank zit. Trek in een boterham? Mama! Terwijl papa zijn telefoon nog eens checkt. Ergens pijntjes? Mama! Terwijl papa lekker door eet. De derde is nu bijna 9 maanden en ben hem fanatiek papaaaa aan het leren. Tot nu toe zonder resultaat.
kirsten
Hier was het precies zo maar ook in het extreme dat ik niks meer mocht doen. Dochter had ook zo'n fase gehad maar dan met mij maar die duurde maar een maandje of 2 bij m'n zoon duurde het al bijna een jaar. Nou was papa hier altijd degene waar hij heel veel van mocht. Dus papa is ietsje strenger geworden en ik heb 1 dag de touwtjes volledig laten fieren (verwendagje) en de hele fase is ineens over?.
Kellen
Ik begin ook weer een beetje een rol te spelen in zijn leventje. En ik blijf maar hoopvol denken: Het is een fase. Je wordt vanzelf wel weer belangrijk. En tot die tijd blijf ik denken (als hij mij weer eens straal voorbij loopt en papa een knuffel geeft, terwijl IK met mijn armen wijd op mijn knieën zit): Ik heb je alleen maar negen maanden gedragen, een gekneusde rib opgelopen (door jou!!) dertien uur pijn geleden om jou op de wereld te zetten en om nog maar te zwijgen over de slapeloze nachten voor én nadat je was geboren. Maar dat maakt niet uit. Ga maar gezellig doen met papa. Haha, kleine dondersteen is het. Maar ik weet dat hij ook van mij houdt. Ook zonder berenknuffels en kwijlkusjes :D