De Didi Reis: Morgen krijgen we weer een uitslag

Na een relatief rustig jaar.. waarin wij heerlijk onze weg hebben gevonden in de dagelijkse gang van zaken, krijgen wij morgen weer een uitslag voor Didi. Dit keer is het Kentalis die alles op z'n kop kan gaan zetten. 

Didi loopt achter met haar spraak, haar taalbegrip is meer dan voldoende maar haar verstaanbaarheid laat nog weleens te wensen over. Mensen die haar goed kennen weten goed wat Didi bedoelt als ze iets onverstaanbaars zegt. 
Wanneer Didi tegen een vreemde praat kijken ze mij vragend aan...

Omdat er het afgelopen jaar onvoldoende progressie was tijdens het wekelijks half uur bij logopedie, zijn wij doorverwezen naar Kentalis. Hier is Didi uitgebreid onderzocht, en was er al naar voren gekomen dat ze zakte voor de gehoortest.

Morgen krijgen wij dus de resultaten van de andere onderzoeken die er zijn gedaan.

Normaal ben ik niet zo zenuwachtig, ik laat het maar over me heen komen en ga aan de slag met alles wat wij aangedragen krijgen. Maar spraak maakt zo'n onderdeel uit van het dagelijks leven. Je hebt het nodig bij alles wat je doet, wat je wilt, en als je verder wilt komen in je ontwikkeling. 
En dus komt bij mij de vraag op wat nou als....
Wat als zij nou tegen mij zeggen dat het niet goed is en het een hele lange weg is die wij moeten gaan volgen.
Dat de reis van Didi niet eindigt maar nog een stuk verder gaat. 
Hoeveel invloed gaat het hebben op ons dagelijks leven ( misschien heel egoïstisch) en hoeveel invloed gaat het hebben op het leven van Didi. 

Allemaal vragen waar ik morgen pas het antwoord op ga krijgen. Straks maar richting het werk, mijn gedachten focussen op iets anders dan de zorgen voor morgen........Dan draag ik zorg voor mijn cliënten en laat ik de zorgen voor Didi maar even thuis.

Laat het maar snel morgen zijn, dan weten wij tenminste wat ons te doen staat.