De Didi Reis: Als dat maar goed gaat!

We worden dit keer op een andere locatie verwacht, de vorige keer moesten we in Nijmegen zijn en nu worden we verwacht in Zetten.  Nijmegen wordt op dit moment verbouwd en boorgeluiden tijdens een onderzoek lijden natuurlijk erg af.

De dag begint al goed met een communicatiefout. Wij dachten dat er twee ouders bij aanwezig mochten blijven aangezien er in de brief over ouders gesproken word en niet ouder. tja het zal wel aan ons liggen. 

Manlief neemt dus maar plaatst in de wachtruimte ( niet helemaal van harte ) en ik loop met Didi en de persoon die de test afneemt mee. Didi loopt enthousiast mee. Ze heeft er duidelijk zin in!

De test beslaat verschillende aspecten, zo moet ze dingen benoemen, opdrachten met plaatjes doen. 
Dingen die missen aanwijzen, dingen benoemen enz. het praat stukje gaat lastiger. En ik word regelmatig ingeroepen als tolk gelukkig gaat het alleen om taal begrip en niet om de uitspraak. Hoewel onze vlinder alle andere dingen om haar heen erg interessant vind  maakt ze de opdrachten volgens mij best goed. En zo snel Didi de volgende opdracht wilt roept ze enthousiast klaar ! 

op een gegeven moment merk je dat ze er echt klaar mee is. Staat op van haar stoel  maakt uit zich zelf kasten open. 
En begint ook maar meteen alle spullen op te ruimen. 

Snel worden nog even de laatste opdrachten gedaan  en dan zitten de testen erop. 
Ik hoop maar zo dat ze het er goed vanaf gebracht heeft ! 

Nu moeten we twee weken wachten, twee weken in spanning zitten, wat hebben zij gezien, wat komt eruit, en wat gaat dit voor zowel Didi als voor ons betekenen. En hoe gaan wij reageren als er toch officieel iets mis is ? 

Twee weken in de stres........................waarom kan dat niet gewoon sneller!  
Het liefst wil je meteen een antwoord, een plan van aanpak, dingen  gaat regelen.

Twee weken en daarna kan je leven gaan veranderen.