7 jaar geleden
De 1e heilige communie van Lucas
Als moeder zo enorm trots op haar oudste kindje :) Wat is het toch een lekker ding!
Ja eindelijk, na lang plannen en regelen is dan toch de grote dag aangekomen.
Veel stress van te voren omdat het helemaal niet goed ging op school.
Lucas heeft na veel onderzoeken de diagnose extreme vorm van ADHD gekregen.
Nu na lang zoeken met medicatie lijkt het ook erop dat we de goeie gevonden hebben.
Voor dat we begonnen met de medicatie hadden ze op school de texten uitgedeeld voor de communie in de kerk. ieder kind kreeg naar eigen niveau leeswerk voor de mis. Lucas leest nog niet zo lang en goed dus kreeg vrij weinig, maar dat maakt niet uit.
we kwamen op school aan rond half 10 op 17 april, alle kindjes waren er al en er werden foto's gemaakt op het schoolplein. Het weer was wonderbaarlijk mooi, de zon scheen en de temperatuur was ook goed.
O jee zeg ik tegen mijn man, ik ben vandaag de medicatie vergeten?!, dus ff naar ons huis gebeld want er was nog een nichtje bij ons thuis, of zij de medicatie mee kon nemen.
Ze kwam net op tijd voordat we achter de harmonie naar de kerk zouden lopen. Hij nam ze zonder problemen.
In de kerk aangekomen mochten de kids op een rijtje gaan staan en zich voorstellen :)
Lucas was als laatste.
De kinderen spraken erg zacht en was slecht te horen, maar ze moesten hun naam en leeftijd zeggen en waar ze van hielden.
De een hield van fietsen, dieren en grijpmachines.
Toen kwam lucas :) Ik maakte al bewegingen van de quad en de unimog. toen begon hij te spreken, en heeel duidelijk :)
Ik ben Lucas, ik ben euuuhhh (hij is de week ervoor 7 geworden) 7 jaar, en ik euhhhh mama hahaha,.... Ik hou van mijn vader en mijn moeder!
Ik janken natuurlijk was was ik trots op mijn kereltje, de hele kerk had de tranen lopen.
Pfffff hij had mijn dag niet mooier kunnen maken zo trots was ik op hem, en dit was niet ingestudeerd!
de rest van de mis las hij alles perfect op hij praatte het duidelijkst en zei alle zinnen goed en compleet op. In tegenstelling van veel andere kids, die konden beter en kregen het daar niet voor elkaar.
Moet er wel bij zeggen dat het ook wel allemaal heel spannend was, maar ik ben gewoonweg zooooo trots op mijn zoon.
De hele dag was helemaal perfect, door onze financiële problemen konden wij helaas geen extreem groot feest en veel poespas erbij doen en hielden wij het gewoon thuis!
Maar deze dag was perfect.
Hij is ook erg dankbaar geweest.
Wij hebben met hem samen gepraat de dag erna, want wij hebben bewust geen cadeau gekocht zodat hij erna nog kon aangeven wat hij wilde hebben.
Hij heeft tegen ons gezegd: Papa en mama, ik hoef geen cadeau van jullie, jullie hebben mij deze mooie dage gegeven en dat vind ik genoeg!!
Een kind van 7 zo dankbaar zo lief!! de band tussen hem en mij is nu zoveel beter als ervoor.
Ik stond er zelf van perplex serieus, er kan eigenlijk geen trotsere moeder zijn als ik!
Ik plaats ook een foto van mijn knapperd natuurlijk in zijn mooie outfit.
En echt dit is weer een van mijn mooiste dagen en ik hoop dat alle moeder (en vaders) zo'n mooie dag mogen hebben :)
groetjes Een ontzettend trotse moeder :)