Dat moet toch handiger kunnen!

lamgzamerhand krijg ik er steeds meer schik in en weet ik hoe ik bij verschillende gelegenheden Nino het beste kan vervoeren, wat ik mee moet nemen en of ik borstvoeding wil geven of dat ik liever een gekolft flesje mee neem.

Zo is de stad toch echt het handigst met kinderwagen omdat je anders niet alleen Nino moet dragen maar ook de luiertas en natuurlijk de dingen die je hebt gekocht. Zo voel je je al snel een behoorlijke pakezel. Maar is naar opa en oma gaan prima te doen met de draagzak. Dan kunnen we zo hup op de fiets, kunnen we eventueel nog even een stop maken bij de Albert Heijn (boodschappen voor in de krat) en kunnen we weer gaan wanneer we willen.

Nu hou ik er al rekening mee dat ik met kind wat meer tijd moet uitrekken om mijzelf en Nino klaar te maken maar ook dat ik meer tijd moet rekenen voor de reis aan zich. Maar wat ik nog niet ervaren had was het trein reizen met een kinderwagen. 

Afgelopen vrijdag ging ik op bezoek bij een vriendin in Amersfoort met de trein, daar zou ze mij ophalen met de auto. Waar ik van te voren over nagedacht had was dat Nino geen honger zou krijgen onderweg, want met een huilende baby in de trein lijkt me geen pretje en dat ik de maxi-cosi mee had voor het autoritje. Maar waar ik geen rekening mee gehouden had was dat ik met een kinderwagen niet via de snelle route naar het perron kon komen. Dus daar stond ik dan in de sluis voor een trap en geen lift in de buurt. Omlopen naar de lift zou beteken dat ik de trein zou missen en dat terwijl ik ruim op tijd was en de trein missen zou betekenen dat Nino alsnog tijdens de reis honger zou kunnen krijgen. Gelukkig was een lieve meid die mij wel even wou helpen de kinderwagen de trap op te tillen.

Daarna kwam het volgende obstakel. De trein in stappen. De trein heeft twee treden omhoog en ook dat was weer een probleem met de kinderwagen. Gelukkig waren ook hier weer vriendelijke mensen die hulp aanboden. Toevallig was ik in gestapt bij de rolstoel plek waar de kinderwagen goed neer gezet kon worden zonder in de weg te staan voor de andere reizigers (ook weer zo een puntje waar je op moet letten) en natuurlijk had ik ook bij het uitstappen weer hulp nodig om de wagen uit de trein te tillen. (Net als op de terug weg.)

Op de terug weg kwam mijn vriendin die ons met de auto terug naar het station bracht er ook achter dat je een stuk meer tijd moet rekenen voor het reizen op zich. Auto zitje in de auto zetten, kinderwagen inklappen, etc. waardoor ik mij erg moest haasten om de trein te halen. Omdat ik helaas met een kinderwagen ook moet wachten op de lift zit haasten er niet echt in en haalde ik de trein net niet. 

Terug op centraal station Utrecht ben ik dan maar toch via de langere weg met liften gegaan want ook al zijn er gelukkig veel vriendelijke mensen die wel willen helpen, ik begon me langzamerhand erg afhankelijk te voelen met al die hulp die ik nodig had.

Al met al word ik door ervaring rijker maar echt praktisch is trein reizen met een kinderwagen toch niet. Daar zouden ze best eens over na mogen denken. (Maar misschien doen ze dat ook wel, geen idee eigenlijk.) Oja en Nino, die heeft van dit allemaal weinig gemerkt, die heeft overal door heen geslapen.