Snap
  • Kind
  • Vakantie dagje weg

Dagje uit....onderneming!!

Ik ontving gister een berichtje van mijn schoonzus, of ik zin had om met haar en mijn twee andere schoonzusters plus kids naar de kinderboerderij te gaan!! Gelukkig is het contact onderling goed. We lijken eerder een groep hechte vriendinnen, dus daar zeg ik geen nee tegen. Direct stuur ik een bericht terug "heb er zin in!" Afspraak was gemaakt. 's Avonds nog voor het slapen gaan wederom een bericht, plannen waren gewijzigd...het werd Monkey Town (vestiging Bussum) om precies 10:00 uur. Beter, het weer was lekker maar om een uur buiten te zitten, was wat minder.

Twee van mijn schoonzusters wonen in Bussum en mijn andere schoonzuster woont net zoals ik in Hilversum. Ik zou haar ophalen en dan zouden we door rijden naar Monkey Town en hun daar treffen. Aangezien ik wat later was....ja, dat heb je met een kleine (kleintjes), de hele planning loopt in de soep. Vandaag had ik mijn dochter voor vertrek nog even lekker in bad gedaan. We hadden tijd zat, maar mevrouw vond het hoognodig om een duidelijk boodschap achter te laten voor mama....heerlijk!!! Maar goed, aangezien ik dus later was, stuurde ik mijn schoonzuster een bericht op het moment dat ik vertrok. Zij zorgde dat ze al klaar zou staan. Zo gezegd zo gedaan.

Door een inschattingsfout van mij, was ik weliswaar op tijd bij Monkey Town!! Ja, op tijd! Er is 1 ding dat ik eigenlijk zelden ben en dat is op tijd zijn! Ik schaam me diep en hoe harder ik mijn best doe om wel op tijd te zijn, des te later ik altijd ben. Mijn schoonzuster was ook al helemaal verbaasd dat we gewoon om 10:00 uur op plaats van bestemming waren. Maar mij  schoonzuster die me had bericht over de tijd, was er nog niet! Zij zou meerijden met mijn andere schoonzuster, dus het was maar de vraag wie er niet op tijd was. Terwijl we staan te wachten op de parkeerplaats (gelukkig nog in de auto), kijk ik naar de ingang van Monkey Town. Wat ik erg verdacht vond, was de donkere entree. Ik kijk mijn schoonzuster aan en zeg nog "volgens mij zijn ze niet geopend!" Min schoonzuster kijkt en zegt heel droog "oh, waarschijnlijk zijn ze gewoon iets later vandaag!" Uiteindelijk besloten we naar de deur te lopen en vast naar binnen te gaan. Maar eenmaal bij de deur aangekomen, stond er heel duidelijk..geopend op woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 10:00 - 18:00 uur. Dus toch geen dinsdag!! Het genante van het hele verhaal is, is dat we beiden hadden gekeken naar de openingstijden, maar niet de daarbij horende dagen.

Uiteindelijk na een telefoongesprek met mijn schoonzusters, besloten om bij 1 van mijn schoonzusters thuis te gaan kijken hoe of wat. Toen we daar binnen kwamen was het al duidelijk...mijn neefje van 1,5 jaar liep nog in zijn romper met maillot aan door het huis te rennen als een gillende keukenmeid, maar wel een hele leuke. Na lang kijken en rondbellen (met de zoekresultaten via internet), kwamen we uit bij ballorig.

Vol goede moed reden we er heen. Gelukkig is mijn dochter nog zo jong, dat ze heerlijk in de auto slaapt en vervolgens wakker wordt met een glimlach. Mijn neefje van 3,5 jaar die met zijn moeder met mij mee reed, was ook moe!! Alles wat er gebeurde was hij op tegen. Heerlijk, die peuter pubertijd...er staat me nog wat te wachten.

Eenmaal in ballorig was alles over. Het jongetje dat moe was, rende nu rond als een stuiterbal. Mijn neefje van 1,5 jaar ging ook zijn eigen gang en wij vrouwen namen lekker plaats aan een tafeltje met een kopje koffie en thee. Mijn dochter keek haar ogen uit. Het was gezellig...maar met kinderen gaat er altijd wel iets mis...oh nee, met moeders! Mijn schoonzuster werd niet lekker. Ze had de avond ervoor bij de Mac gegeten en dat was niet goed gevallen, dat kwam er nu uit. Mijn neefje (haar zoontje) was moe geworden en die liep continu achter mama aan. Dat is niet erg fijn als je net even op het toilet zit en dan niet voor de kleine boodschap. Gelukkig wou hij nog wel met mij mee. Mijn dochter inmiddels op schoot bij mijn andere schoonzuster. Alles leek goed te gaan. Aangezien ik drinken wou bestellen, besloot ik mijn neefje naar mijn schoonzuster en dochtertje te brengen. Maar dat was de grootste fout van die dag. Op het moment dat ik mijn neefje neer zet op de grond, ging het alarm af. En nee, niet het alarm van ballorig, maar mijn neefje. Er kwam een geluid uit. Het voordeel van mijn neefje is dat hij nog makkelijk af te leiden is. Dus ik zette hem op de grond en rende achter hem aan al roepend "ik ga je pakken hoor!" Werkt altijd goed bij hem. Maar toen we enigszins in de buurt kwamen van de toiletten was het weer raak. Hij liep de toilet in en daar gebeurde het....hij stootte zijn handje tegen de wc-deur. Niet hard, een normaal tikje, maar de sirene sloeg weer aan. Vanaf dat moment kon ik maar 1 ding doen en dat was lachen. Waarom? Alle aanwezige in ballorig, gelukkig niet heel veel, keken om en keken ons aan!!

Aangezien de kinderen moe waren en het eten al was besteld, besloten we om het zo snel mogelijk te nuttigen en daarna naar huis te gaan. Mijn neefje van 3,5 jaar die eerst niet eens wou spelen in ballorig omdat hij naar Monkey Town wou, wilde nu niet eens mee naar huis. Dit liet hij duidelijk merken door demonstratief nee te roepen en weg te rennen. Daarbij werd er gegild en geschreeuw. Ik bemoei me niet snel met andermans opvoeding...want iedereen voed op, wat voor hun het beste werkt, maar mijn neefje mag wel eens goed terecht gewezen worden. Mijn schoonzuster, zijn moeder was inmiddels al naar de uitgang gelopen als een soort dreigement, maar zonder succes. Mijn neefje van 1,5 jaar was er inmiddels ook vandoor gegaan, die zag zijn kans schoon. Beide liepen ze in de dreumes/peuterhoek. Mijn schoonzus van mijn neefje van 1,5 jaar vroeg of ik hem wou halen!! Je moet namelijk je schoenen uit trekken en laat ik nou net mijn ballerina's aan hebben. Vanaf dat moment besefte ik me, als we uberhaupt thuis willen komen, moeten er duidelijke regels zijn. Ik liep de mat op, liep naar mijn opstandige peuter puber neefje en verzocht hem om naar zij moeder te gaan. In eerste instantie kreeg ik een dikke nee. Maar als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb, gebeurd dat en ik laat me niet de baas zijn door een 3,5 jarige...mijn kind of niet. Ik tilde hem van het klim gedeelte af en verzocht hem om mee te lopen (uiteraard in kindertaal). Hij gaf me netjes een handje en liep mee. Maar mijn neefje van 1,5 jaar ging er al lachend vandoor....die dacht "wat een leuk spelletje dit". Gelukkig pakte ook hij al snel mijn handje en konden we naar huis. Maar nee, bij de uitgang kreeg mijn neefje van 3,5 jaar weer een driftaanval. Maar gelukkig besloot zijn moeder om gewoon zijn schoenen en jas aan te trekken, zodat we naar huis konden. Ookal bleven de tranen over zijn wangen lopen en wou hij niets, heeft hij uiteindelijk de auto gehaald. En eenmaal in de auto viel hij direct in slaap...gewoon erg moe!!

Uiteindelijk thuis aangekomen gaf ik een zucht van verluchting. Eigenlijk was de dag niet eens zo heel naar, zoals het misschien lijkt. Nu kan ik er eigenlijk wel om lachen...en besef ik me dat ik zo blij ben met een makkelijke dochter.  Dit kan uiteraard veranderen, maar hoop stiekem van niet. Maar weet ik ook al, waar ik een grens wil trekken met gedrag van mijn dochter naar mij toe. Misschien ben ik ouderwets, maar het enige wat ik zeker van mijn dochter verlang over een jaar of twee jaar is respect. Respect naar mij, respect naar anderen. Zodat niet iedereen omkijkt omdat ze het uitgilt omdat ze haar zin niet krijgt. Ik moet die tijd nog tegemoet gaan en wacht het rustig af!

Al met al, het wat een leuke dag! Lekker bij gekletst met mijn schoonzusters, ondanks de afleidingen tussen door. En het kan altijd veel erger bedenk ik me maar!!! En ballorig is echt voor de liefhebber een geweldige aanrader.

 

10 jaar geleden

heb je blog vorige keer al gelezen, wil er op reageren net als nu maar weet niet goed wat ik wil zeggen haha maar vindt het een erg goede blog, je slaat de spijker goed op de kop zeg maar.