Snap
  • Kind
  • mama

consultatiebureauwwww

eigenlijk valt het me steeds meer op.

bij het consultatiebureau zeggen we allemaal braaf ja, ok en doen we maar als we een maal weer op straat staan denken we.

wat een gezeur weer, ik doe lekker wat ik zelf het beste vind.

om mij heen hoor ik steeds meer mede moeders hetzelfde zeggen.

vaak m.b.t het gewicht van hun kind.

kinderen worden als snel als te licht of te zwaar bestempeld, terwijl ze nog zoveel moeten groeien.

in mijn geval is het helemaal lastig want als zoonlief ziek is geweest vliegen de kilo's er af.

niet eten en spugen en meneer is alle reserves kwijt.

hij heeft pas een dubbele oorontsteking en luchtweginfectie achter de rug en kreeg ,toen hij net weer de boel op de rit had, griep.

tja de spekjes die hij had ontwikkeld verdwenen weer als sneeuw voor de zon.

toen ik dus afgelopen vrijdag bij het cb was, vonden ze hem wel wat dunnetjes.

na mijn verhaal begrepen ze het wel en er was geen reden voor ongerustheid.

hij is wat langer dan gemiddeld en lijkt daardoor ook dun.

wij noemen hem onze gespierde spijker.

 

van andere moeders hoor ik echter verhalen, dat ze word geadviseerd hun kind meer eten te geven (vol is vol hoor, en als ze niet willen eten dan gebeurd het echt niet)

of ze bij hun eten meer vet of suiker te geven.

jaaaahhhh jongens dat is precies, wat we niet willen.

zelf geef ik mijn zoon bijv. volle kwark i.p.v. magere maar dat is dan ook het enige.

als hij nu al te veel vet of suiker binnenkrijgt kan dat niks goeds voor later betekenen.

(mijn vader zei vroeger overigens al , geen enkele 'te'.... is goed, behalve tevreden.)

 

ooit kreeg ik een hele preek over het gewicht van mijn zoon en dat ik hem vaker zou moeten voeden. desnoods moest ik hem maar wakker maken.

in mijn hoofd dacht ik al, ik ga hem toch echt 's nachts niet wekken voor een voeding, maar desnoods overdag wel. na 20 minuten uitleg over zijn gewicht en wat al niet meer mocht ik naar huis. in de wachtkamer stond een mevrouw, met een klein baby'tje op haar arm.

wat een toeval, het jongetje heeft dezelfde naam als mijn zoon.  

ik vertelde dat mijn zoon te licht bevonden was, "goh, die van mij ook al" zei ze. ïk moet hem wekken voor een voeding en vaker voeden" voegde ze eraan toe.

"dat werd mij net ook verteld" antwoorde ik. "hoe oud is hij dan?" vroeg ik?

bleek het jongetje maar twee weken jonger dan mijn zoon. maar echt veel kleiner en ieler.

komt de arts naar buiten om mij nog even binnen te roepen.

"het spijt me, maar ik heb net de verkeerde status erbij gehad en jou verkeerd geïnformeerd, dat verhaal was voor het jongetje in de wachtkamer. Jou zoon is kerngezond. niks mis mee. iets langer dan gemiddeld en zijn gewicht past daar keurig bij. niks aan de hand, gewoon zo doorgaan."

waarna de andere moeder naar binnen mocht. (kon de arts het verhaal nog een keer houden) vergissen is menselijk, maar dit was wel heel erg onhandig.

zouden er ook ouders zijn die echt elk advies van het cb opvolgen, elk woord voor zoete koek slikken?

zelf, ga ik alleen om te horen hoeveel hij is gegroeid. lengte, gewicht, ontwikkeling.

maar eerlijk gezegd, doe ik zelden of nooit iets met hun adviezen.

  

10 jaar geleden

bij ons op CB geven de artsen onderling tegenstrijdige adviezen, dus ja. Ik ga gewoon op mijn gevoel af. Zolang je ziet dat jouw kind gezond is. jij ziet hem/haar tenslotte elke dag. Ik ga ook eigenlijk alleen voor de inentingen, maar we hebben wel even getwijfeld of we toch niet liever naar een kinderarts zouden gaan. Zelf vind ik heel veel van wat ze zeggen maar een beetje uit de lucht gegrepen. Ze gaan bv. uit van een gemiddeld gewicht van alle kinderen. Dat betekend dat het gemiddelde over een aantal jaren misschien wel met een paar kilo is gestegen als de kinderen zwaarder worden (door overgewicht) mbt vroeger. Dus dan heeft jou kind altijd ondergewicht (beetje overdreven,maar zo werkt t dan wel) Als een kind geen honger heeft eet het ook niet, en heeft t geen zin om het erin te proppen.

10 jaar geleden

Hier in Duitsland is er geen consultatie bureau. Voor de inentingen gaan we naar de kinderarts en daar kan je je vragen stellen. Er wordt niet voorgeschreven hoe lang en zwaar een kind moet zijn, wat het moet eten en hoeveel, wanneer het kind gewekt moet worden. Ik vind het heerlijk. Als er echt iets is, verwijst de kinderarts je door naar een andere arts. Voor ons is het ideaal, maar ik kan me voorstellen dat je met je eerste kind misschien wat meer begeleiding nodig hebt.

10 jaar geleden

Het is vaak ook de toon die de muziek maakt! De manier waar op maakt zo veel uit.... Het is jammer dat er op veel CB's tegenstrijdige adviezen worden gegeven. Kinderen in de groei light of magere producten geven ben ik niet zo'n voorstander van, idd alles met mate. In light producten zitten kunstmatige stoffen die echt niet goed voor je zijn laat staan voor een kindje in de groei. Mijn middelste was eerst ook "te zwaar"volgens het CB en nu zit ze op de middellijn dus tja soms...Vind het wel fijn dat het er is maar denk dat ze zelf niet doorhebben dat hun manier van adviseren in sommige gevallen niet altijd positief overkomt. Te vaak hoor je negatieve berichten helaas, bij mijn oudste een superleuke arts en verpleegkundige en nu zit er zo'n kenau die je het gevoel geeft dat je het niet goed doet. Ach ja, nog maar even doorzetten...

10 jaar geleden

Volgende week ben ik op vakantie in oosterhout, katjeskelder :-) Koninginnedag vieren!