Bye 'Nonny' part 2

In mijn vorige blog vertelde ik over dat we het tijd vonden om Zoë van haar speen af te helpen. Die blog lees je HIER.

Zo gezegd, zo gedaan. We legde haar uit dat we het tijd vonden dat ze haar speen weg zou doen.  Op dag 1 plakte we dus een sticker op de aftelkaart. Ze vond het allemaal wel prima. Ze zou de speen aan de baby geven en daar leek ze zin in te hebben.

Sticker 1 was geplakt ende volgende dag, net voordat Zoë naar bed ging, belde haar neefje van bijna 4. Ze zat vol trots te vertellen dat ze de speen aan de baby ging geven. Mijn zusje wilde haar zoontje van zijn speen af helpen en had tegen hem gezegd dat zijn speen ook naar onze baby werd gestuurd.  Zoë hoorde dat hij ging proberen zonder speen te slapen en ze wilde dit ook. "Zoë niet meer nonny, mummy!" ... "Uuuuuh oke, als dat je lukt dan gaan we morgen een ijsje halen."  Nou, dat wilde ze wel.

En zo brachten we haar naar bed zonder speen. Ze vroeg er tijdens het bedritueel veel naar en we bleven herhalen dat ze morgen een ijsje kreeg als ze zonder speen sliep (Ice is life bij Zoë, ze doet er alles voor). En dat bleek ook... We zijn die avond een uur bezig geweest en toen sliep ze. Ze is niet wakker geworden en toen ze de volgende ochtend wakker werd rende ze direct naar de vriezer om een ijsje te pakken.

Ik was vooral wat bang voor de middagslaapjes. Ze heeft er nog behoefte aan (gelukkig!) maar in slaap komen duurt langer. Hoe zou het gaan zonder speen? Ik besloot haar wat later dan normaal in bed te leggen zodat ze wat moeier zou zijn en dit leek te helpen! Ze vroeg niet naar haar speen. En ook in de avond ging het super goed. Ze benoemde 1 keer haar speen en toen mijn man aangaf dat die weg was, was het goed. Ze is toen lekker gaan slapen. 

We hebben het gebruik van de aftelkaart doorgezet maar de aanpak veranderd. Elke nacht voordat ze ging slapen mocht ze een sticker plakken. Gewoon omdat ze het leuk vond want na de eerste nacht heeft ze het niet meer over haar speen gehad. Iedereen die ze ziet verteld ze vol trots dat ze nu een grote zus is zonder speen. 

Ik denk dat we geluk hebben gehad dat Zoë zo makkelijk van haar speen af kwam maar ik ben er niet minder blij om. Want ze flikt het maar weer even en we zijn onwijs trots op haar.

Gisteren plakte ze sticker nummer 10 op haar kaart. 10 nachten zonder speen terwijl ze hem eigenlijk nu pas had hoeven inleveren. Ik had me erop voorbereid dat we het misschien wel een week moeilijk hadden gehad. En dat was ook helemaal prima geweest maar ik ben blij dat we direct hebben doorgepakt toen Zoë aangaf dat ze in ruil voor een ijsje wel zonder speen wilde slapen, dat snappen jullie vast wel! 

Wil je meer van mij lezen? Volg me dan op Instagram: @TheLetherFamily