Boodschapje doen.

Even op en neer naar de winkel. Ik weet niet hoe dat bij jullie is, maar hier werkt dat niet zo. Even betekend al gauw minimaal een half uur tot drie kwartier weg. Mijn jongste moet ik in de maxicosi zetten, muts op, jas aan. Mijn oudste moet eerst nog even plassen, dan jas aan, sokken aan, schoenen aan. Dan zelf een jas aan, tas bij elkaar zoeken, sleutels zoeken, deuren op slot doen.

En dan: maxicosi in de auto zetten, oudste in zijn autostoel zetten en dan settel ik me eindelijk achter het stuur.

Dan kom je bij de winkel. Maxicosi weer uit de auto, oudste uit de auto. En dan een winkelwagen pakken maxicosi erin zetten en dan kan eindelijk het winkelen beginnen.

En dan begint het hele riedeltje weer van vooraf aan, maar dan omgekeerd natuurlijk.

Dan vraag je je af wat doe je jezelf aan, maar af en toe zul je toch een kleine boodschap moeten doen en kun je niet op je partner wachten zodat je zelf eventjes vlug naar de winkel op en neer kunt zonder kindjes. Ik wilde vandaag perse een kaartje versturen naar vrienden die afgelopen nacht een babytje hebben gekregen. Wat is er niet leuker dan een dag later al een kaartje ontvangen??? Daar heb ik al dat gedoe wel voor over. Iemand even een goed gevoel geven.