Bonte Avond in Sesamstraat

Bonte Avond

Gehaast komen we de zaal in gerend, snel zoeken naar onze stoelen. De tune van Sesamstraat is net afgelopen, de gordijnen gaan open. Pffff....dat was net op tijd. Niet fijn zo gehaast binnenkomen. Ik fluister nog tegen Dunya dat ze toch iets beter had moeten opschieten met aankleden, maar ze stoot me aan dat ik mijn mond moet houden. De voorstelling begint. We zien Elmo, Tommie, Bert en Ernie en Roos. Roos is voor deze gelegenheid ook een inwoner van Sesamstraat. De verjaardag van Sesamstraat wordt gevierd. In 2016 bestaat Sesamstraat veertig jaar in Nederland, dus dat is wel een feestje waard! Het grote feest wordt afgesloten met een Bonte Avond, die Roos organiseert. “Wat is een Bonte Avond?” vragen de andere inwoners zich af. “Iedereen kan dan laten zien waar hij goed in is of wat hij leuk vindt!” legt Roos uit. Dat is best moeilijk, wat als je nergens goed in bent? Ook daar heeft Roos een antwoord op. “Waar je goed in bent, dat is je talent. Maar een talent betekent niet dat je de beste moet zijn!” Dat zet iedereen aan het denken en uiteindelijk bedenken ze allemaal wel iets. Het leuke is dat ze allemaal meedoen bij het optreden van een ander.

Talenten

Elmo presenteert de Bonte Avond en Tommie doet goocheltrucs. Met wat hulp van de anderen lukt het hem heel goed om iets of iemand te laten verdwijnen. Ernie zingt een lied en Roos gaat dansen. Iedereen doet mee, ook in de zaal. Dunya staat ook op van haar stoel om mee te dansen. Af en toe kijkt ze achterom en zwaait naar de regiekamer. We zitten op het balkon en hebben goed zicht op het podium. Doordat er niemand achter ons zit, voelt Dunya zich vrij om te dansen, terwijl ze dat vorig jaar niet durfde. Kinderachtig vindt ze het nog steeds niet, ook al is ze acht. Bert leest in stilte een boek, want hij houdt van lezen en nu wordt hij even niet gestoord. Zo heeft iedereen een eigen talent. Dunya heeft er heel veel. Dingen die ze goed kan of die ze leuk vindt om te doen. Dansen, zingen, fietsen, knuffelen en zwemmen natuurlijk. Ik kan goed schrijven. Dat is mijn grootste en dierbaarste talent denk ik.

Geen Pino

Pino, die er bij de vorige voorstellingen wel bij was, missen we deze keer. Ik mis vooral niet de emotionele liedjes. Tjonge, wat zat ik de vorige keer weer traantjes weg te vegen bij mezelf. Liedjes over afscheid nemen, liedjes over een vriendje dat in een ander land woont. Scenes die een beetje dramatisch worden gebracht, maar die wel heel herkenbaar zijn. Ik kan er niet zo goed tegen. Dit alles blijft uit bij deze voorstelling. Het is gewoon vrolijk en gezellig. Prima voorstelling dus voor deze sentimentele mama.

Kinderprogramma

Sesamstraat is een begrip bij groot en klein. Toch is er ook regelmatig onrust over dit kinder-tvprogramma. In het nieuwe jaar verdwijnt Sesamstraat in de avond naar een digitaal tv kanaal. Het is dan minder toegankelijk voor de mensen die daar geen abonnement op hebben. Vanwege de dalende kijkcijfers in de avond is dat besluit genomen. Overdag blijft het nog wel te zien op de publieke omroep. Er zijn verschillende protesten geweest, maar na een poosje werd het weer stil. De petitie is ingetrokken en op social media lees ik er niks meer over. De tegenstanders hebben zich er wellicht bij neergelegd.

Educatieve serie

Het kinderprogramma is heel goed voor kinderen. Het is een educatieve tv serie, wat een verrijking van de woordenschat betekent. Ook leren ze tellen. En er is ook aandacht voor de sociaal emotionele ontwikkeling bij kinderen. Rekening houden met elkaar bijvoorbeeld. Kortom, kinderen kunnen veel leren van een programma als Sesamstraat. Het is jammer dat Tommie, Pino, Elmo, Ieniemienie, Bert, Ernie en al die anderen binnenkort niet meer zo vaak te bekijken zijn op NPO 1. Van doelgroep kinderen gaat de zender over op doelgroep ouderen. Ook belangrijk, maar daar moet wel Sesamstraat voor wijken. Toch is het niet meteen een drama denk ik. Sesamstraat is in de ochtend te bekijken op de publieke omroep en ook via internet of de app. Toch vind ik het geen goede ontwikkeling voor het programma.

In smoking

Na afloop kunnen kinderen op de foto. “Komen ze hier?” vraag ik in de foyer als Dunya chocomel bestelt. “Nee, beneden. Daar kan ze op de foto!” is het antwoord. Beneden is een fotoshoot met Bert en Ernie in smoking. Daar kunnen kinderen om de beurt op de foto. We krijgen zelfs een gratis foto mee, dat is wel bijzonder. “Breng je flesje even terug naar boven” zeg ik tegen Dunya. Als ze weer uit de lift stapt beneden zie ik het meteen. “Wat is er aan de hand?” vraag ik verbaasd. “Ik had gelijk. Boven waren Elmo en Tommie om te knuffelen. Nu zijn ze net weg!” zegt ze boos en teleurgesteld. Inderdaad balen. Maar niks aan te doen. We stappen weer op de fiets naar huis en Dunya fietst haar frustratie eruit. Eenmaal thuis is haar boosheid verdwenen, maar ik durf er nog niet over te beginnen. De voorstelling was leuk. Ze heeft weer genoten. Geen cd’s na afloop, gelukkig. Dat scheelt weer een uitgave. Ik ben benieuwd of ze volgend jaar ook weer naar de voorstelling van Sesamstraat wil. We wachten het af.