Snap
  • Kind

Blog 80: Het eerste tienminutengesprek

Onze zoon zit inmiddels zo'n drie maanden in de peutergroep. Zij hebben in april en oktober altijd tienminutengesprekken.

Dus afgelopen dinsdag (12 april) werden wij voor de eerste keer verwacht bij de 'juf' van onze zoon. Iets waar ik me enorm op verheugde, aangezien onze zoon zelf nog niets kan vertellen over zijn dag & ik niet degene ben die hem ophaal 's middags om 12.00 uur (dit doet mijn moeder). 

Mijn man ging ook mee naar het gesprek en kwam hiervoor speciaal eerder uit zijn werk. Iets waar ik enorm blij mee was, omdat ik het toch wel een bijzonder moment vond dat ik graag met hem wilde delen. Ook onze zoon ging gewoon mee en vond het heerlijk nog even om 17.30 uur in zijn klas te mogen rommelen. 

Als eerste werden ons wat evaluatievragen gesteld. Dit wordt normaal gedaan door de locatieleidster na 3 maanden opvang, maar zij is momenteel op vakantie. Dus nam de juf dit even over. Met name of we tevreden waren met de opvang, de sfeer in de groep, de pedagogisch medewerkers, enz. 
Wij zijn nog steeds ontzettend blij met onze keuze voor deze peutergroep, dus jullie snappen dat we heel positief waren in deze evaluatie. 

Daarna werd onze zoon besproken. Hieronder wat puntjes die in dit gesprek naar voren kwamen:
* Hij drinkt slecht bij de opvang, maar eet daarentegen wel erg goed.
* Hij houdt van buiten spelen, vooral van de glijbaan gaan en spelen met water of in de zandbak vindt hij fantastisch.
* Hij zoekt in nieuwe situaties het vertrouwde (zijn juf) even op. 
* Hij kan nog niet springen met twee benen los van de grond, maar dit zit er wel aan te komen.
* Hij pakt dingen snel op (bijvoorbeeld: knippen).
* Hij is uitbundig en enthousiast, sommige kinderen schrikken daar soms van (als hij te dichtbij komt). 
* Hij speelt graag NAAST andere kinderen, samen spelen is nog moeilijk. (Dit hoeft ook nog niet echt op zijn leeftijd).
* Hij heeft een duidelijke eigen wil, maar is wel snel enthousiast te maken om bijvoorbeeld te helpen met opruimen.
* Zijn taal gaat sinds zijn operatie (buisjes) flink vooruit.
* Hij doet zijn best en probeert iets meerdere malen. Als het dan nog steeds niet lukt, gooit hij het weg en/of laat het uit zijn handen vallen. 
* Hij vraagt de hele dag door: 'Tis dat?'
* Hij zegt vaak: 'Van mij!'
* Hij heeft weinig tot geen geduld voor kringactiviteiten (hoeft ook nog niet), maar kan wel lang stilzitten bij voorlezen. Hij kruipt dan het liefst dicht tegen de juf aan. 
* Hij heeft absoluut humor, hij maakt op zijn eigen manier al grapjes. 

Grappig om te horen dat hij op de peutergroep eigenlijk soortgelijk gedrag vertoond als thuis. Hij is daar dus echt zichzelf, wat mij laat zien dat hij het daar echt naar zijn zin heeft. Hierin worden wij dus bevestigd van onze (goede) keuze voor hem. 

Ook mijn man vond het heel leuk een keer zo'n tienminutengesprek mee te maken. Hij was blij dat hij tijd vrij gemaakt heeft voor dit gesprek. Want waar ik deze gesprekken vanuit mijn werk in het onderwijs regelmatig ook zelf voer, was dit voor hem (als IT-er) helemaal nieuw. En voor ons samen was het uiteraard de eerste keer dat we zo'n gesprek mochten voeren voor ONS kind. 

Ik verheug me nu al op het tienminutengesprek in oktober. Ik ben enorm benieuwd welke vorderingen hij dan weer heeft gemaakt! :)

7 jaar geleden

Dank je wel! Wij zijn inderdaad ontzettend trots op ons mannetje. Het is nog iedere dag een enorme eer zijn Mama te mogen zijn. Hopelijk breng ik dat gevoel ook (goed) over in mijn blogs.. ;)

7 jaar geleden

Wat leuk zeg! Goed dat het zo duidelijk is dat zijn taal ook zo vooruit gaat! Verder lijkt het me een heerlijk kind!