Snap
  • Kind

Blog 8: Logopedie voor onze bijna-peuter

Hij brabbelt de oren van ons hoofd. Af & toe zit daar een herkenbaar woord tussen. Maar, loopt hij niet achter op zijn leeftijdsgenootjes?

Het begon een paar maanden geleden. Onze zoon zei al een tijdje 'papa' en 'opa', maar ineens stopte hij daarmee. 
In eerste instantie dacht ik er niet veel van. Maar weken later leek hij deze woorden wel helemaal te zijn vergeten. Het enige wat hij nog zei was 'mama' en dat zei hij dan ook tegen iedereen.

We hebben al een tijdje een preverbaal logopediste bij ons in huis. Onze zoon heeft (ver)slikproblemen en daar kregen wij begeleiding voor aan huis. Bovenstaande heb ik dan ook een keer met haar besproken. Zij vond het vreemd. Meestal is het andersom: eerst noemen ze iedereen mama en brengen daarna nuances aan. Ik moest het maar in de gaten houden. 

Het werd herfstvakantie. Mijn vriend was eindelijk ook weer een weekje vrij. En ineens was dat woord er weer: 'papa'. We waren dolgelukkig en enorm trots, met name mijn vriend (zoals je misschien wel begrijpt)! Maar nu, nog geen twee weken later is het woord weer net zo snel verdwenen. 

Toch is zijn passieve woordenschat (woorden die hij begrijpt) heel erg groot. Hij wijst alles wat je zegt aan en maakt ook de juiste beweging hierbij, ook al zegt hij het woord zelf nog niet (denk aan: hoera, high 5, kusje).

Inmiddels is onze logopediste weer langs geweest en heb ik een lijst van haar gekregen (Lexilijst Nederlands). Daarop staan woorden die kinderen van ongeveer 2 jaar oud moeten kunnen zeggen. Het absolute minimum is 20 woorden, maar dat is echt de ondergrens. Het zou mooi zijn als kindjes er ongeveer 40 à 50 kennen. Nu moet ik dus bijhouden welke woorden onze zoon WEL kan zeggen. Ook woorden die hij niet helemaal goed zegt (it in plaats van zit), tellen mee. Zolang hij de betekenis maar kent en het woord maar in de goede context gebruikt of de juiste beweging erbij maakt. Gelukkig zijn dat er veel meer dan ik in eerste instantie dacht, maar de telling houdt momenteel toch echt op bij 21 woorden. 

Daarnaast moet ik met hem oefenen. Ik moet hem naar mijn mond laten kijken als ik woorden uitspreek. Hij moet aan mijn mond voelen hoe ik klanken uitspreek. Ik moet hem voor bleven lezen (deden we al) en hem aansporen mij na te zeggen.
Je ziet dat hij het probeert. Hij kijkt naar mijn mond en dan beweegt hij zijn mondje mee. Maar zonder geluid en al snel stopt hij weer. Alsof hij denkt 'ik kan het toch niet goed zeggen, dus dan zeg ik het maar helemaal niet'.

Uiteraard zijn wij dolenthousiast met ieder woord dat hij WEL zegt. We klappen dan voor hem en je ziet dan ook dat hij helemaal trots is op zichzelf. In januari, na zijn tweede verjaardag, komt onze logopediste weer terug. Waarschijnlijk wordt hij dan doorverwezen naar een logopedist met een specialiteit op dit gebied. Tenzij hij uiteraard ineens een ontwikkelingssprong hierin maakt. Dan zal dit niet (meer) nodig zijn.

In de tussentijd wachten we maar af en blijven we oefenen. Uiteindelijk komt het vast allemaal goed met onze kleine man. :)

8 jaar geleden

Bedankt voor jouw reactie. Wat jij schrijft is erg herkenbaar. Onze zoon liep ook vlak voor zijn 1e verjaardag en is qua motoriek en begrip zijn leeftijdsgenootjes voor. Hij kan ook al simpele opdrachten uitvoeren. Ik maak me dan ook niet al te veel zorgen, maar het is zeker een punt van aandacht.. Fijn dat jullie zoon het nu zo goed doet! :)

8 jaar geleden

Als mama van een zoontje van 2 jaar en 4 maanden zeg ik wees niet al te bezord. Hier zitten we met hetzelfde probleem. Maar nu sinds een paar weken begint zoonlief te kleppen. 's morgens als hij wakker wordt gaat dat mondje open en er komen medaar een stel klanken uit nou dat stopt pas als er brood in zit. Hij zegt nu dan dus ook (op zin manier) brood, appelstroop karnemelk banaan boter etc. Dat benoemt hij dus als we gaan ontbijten. Ook kan hij de figuren van sprookjeboom van de efteling benoemen. Ik denk dat onze zoon nu tussen de 30 en 50 woorden spreekt. Hij begrijpt er veel meer en kan ook eenvoudige opdrachten uitvoeren. Onze zoon beweegt gewoon heel veel en liep erg vlot. Ook is hij een klauteraar van hier tot boven via de trap. Ik hoef eigenlijk niet meer achter hem aan naar boven maar doe het liever wel. Echt het komt wel hoewel je het liever vandaag zou hebben dan morgen. Wel is het goed om te vertellen dat onze zoon geen slikproblemen heeft. Ik zou zeggen geef het nog even tijd. Geloof me ik heb die tip ook al vaak gekregen en ik maakte me ook zorgen hier om. Er zijn op het forum ook reacties binnen gekomen op mijn topic over dit "probleem".