Blog 38: een nieuwe fase in het leven van onze peuter..

Vanmorgen schrok ik me even helemaal wezenloos. Ik pakte de speen van onze zoon van ons nachtkastje en zag dat hij deze al bijna helemaal had door gebeten. Dit terwijl ik de hardste spenen van Difrax geef! Nou kijk ik hier (bijna) elke dag naar en iedere maand krijgt hij sowieso een nieuwe speen, dus ik ben wat dat betreft wel heel voorzichtig met die dingen. Maar hij had hem nu in tijd van 2 dagen zo toegetakeld, dat het gewoonweg gevaarlijk wordt. 

Nu moet ik er wel even bij vertellen dat onze zoon in het prille begin niet eens een speen wilde. Hij was een echte duimer. Maar toen ik weer aan het werk ging na mijn zwangerschapsverlof, hebben mijn ouders (met onze toestemming) hem een speen aangewend. Daarna is zijn speen een hele tijd zijn alles geweest en lijkt hij het duimen volledig te zijn 'vergeten'. En door zijn verslikproblemen rond 9 maanden oud, heeft hij deze speen destijds ook heel vaak/veel in gehad. 

Uiteraard hebben we dit veelvuldig gebruik van zijn speen afgebouwd, zodra we hulp kregen van onze preverbale logopediste. Onze zoon krijgt zijn speen momenteel eigenlijk alleen nog als hij ziek, moe of gevallen is, of ligt te slapen. Gedurende de dag valt het dus best mee hoe vaak hij zijn speen nog in heeft.

Maar sinds een paar maanden gebruikt hij zijn speen voornamelijk nog om op te bijten. Hij doet hem ook heel raar in zijn mond: dubbelgevouwen of andersom. Waarschijnlijk komt dit omdat hij bezig is zijn laatste drie kiezen te krijgen. Maar zijn speen schiet momenteel dus duidelijk zijn doel voorbij. 
Ik betrap hem er de laatste dagen ook steeds vaker op dat hij zijn speen uit bed gooit, of dat hij 's nachts ligt te slapen zonder dat ding. Alleen overdag wil hij soms nog wel eens een speen, als hij moe is.

Ook heeft onze zoon lange tijd alles steeds in zijn mond willen stoppen: tot in het extreme! Dat wordt steeds minder. Uiteraard betrappen we hem nog wel eens met iets in zijn mond, dat daar niet hoort. Maar dat gebeurt gelukkig de laatste tijd ook steeds minder.

Ons nichtje (3,5 jaar) heeft sinds 2 weken geen speen meer. Misschien motiveert dat onze zoon ook wel om 'een grote jongen' te zijn en het zonder speen te willen doen. Al schelen ze wel 1,5 jaar in leeftijd.. Dus vraag ik me wel even af of we niet te enthousiast zijn met deze actie.

Mijn man en ik hebben nu afgesproken dat we het zonder speen gaan proberen. We hebben zijn oude (kapotte) speen weggegooid en we gaan het gewoon aankijken. Hopelijk vraagt hij niet eens meer om dat ding. Dat is gewoonweg afwachten..
En vraagt hij er wel om, dan zal ik hem uitleggen dat hij hem niet krijgt en waarom niet. 

Mocht echter blijken dat hij hier nog echt niet aan toe is, heb ik sowieso nog een reserve speen liggen. Maar eigenlijk wil ik die al niet eens meer geven.. Ik ben zeer benieuwd hoe onze kleine man het gaat doen zonder speen.

Hoe hebben jullie de speen van jullie kids afgewend?
Hoe oud waren jullie kinderen toen ze 'speenloos' gingen?

Update 12-01-2016:
Helaas heeft onze zoon heel duidelijk aangegeven er nog niet klaar voor te zijn, zijn speentje in te moeten leveren.
Wij hebben er dan ook voor gekozen om hem voorlopig zijn speentje nog even te laten houden. 
Vooral omdat hij sinds vandaag ook naar de peuterspeelzaal gaat en dus al genoeg veranderingen aan zijn kleine hoofdje heeft. 
Over een half jaartje willen wij het weer opnieuw proberen.