8 jaar geleden
Blog 34: Ik ben twee en ik zeg 'NEE'!
De eigenwijze fase van onze zoon blijft niet alleen bij het niet meer willen (in)slapen. Hij heeft nog veel meer voor ons in petto.
Onze zoon is vanaf zijn geboorte al eigenwijs. Hij doet alles net een beetje anders dan de rest en dat zal waarschijnlijk ook altijd wel zo blijven. Dat eigenwijze en ondeugende is altijd wel erg hartverwarmend geweest. Onze kleine charmeur heeft al menig persoon ingepakt met zijn heerlijke koppie!
Maar nu zijn we toch duidelijk in een iets minder charmante fase beland: de 'ik-ben-twee-en-ik-zeg-nee-fase'. Gek genoeg begon deze fase al een aantal weken voor zijn tweede verjaardag.
Het begon klein en simpel: onze zoon is altijd een klimmer geweest, maar klom nooit op dingen waarvan wij zeiden dat hij dit niet mocht of deed het niet meer na correctie. Nu dus wel: op de salontafel, zijn speelkeuken.. Echt gevaarlijk! Hij vindt het fantastisch.. Als wij hem corrigeren, lacht hij ons min of meer uit en doet het gewoon nog een keer.. Lastig!
Daarnaast is er ook iets nieuws bijgekomen: bijten! Het begon een paar dagen geleden, geheel onverwachts, toen hij ons 'voor de grap' allebei in ons been beet. Heel zachtjes, maar toch.. Ik ben daar absoluut niet van gediend, meteen gecorrigeerd natuurlijk.. Maar een paar dagen later deed hij het dunnetjes over. Nu waren ook mijn borst, wang, arm en hand de pineut. Tijdens het intakegesprek met de peuterspeelzaal, waar hij half januari start, heb ik al aangegeven dat hij nu in deze fase zit. Uiteraard blijven wij hem 'straffen' als hij het (nogmaals) doet.
Als je hem corrigeert, daagt hij je ook echt uit. Hij lacht en rent vervolgens voor je weg. Als je rustig achter hem aan gaat, maakt hij er helemaal een (tik)spelletje van. Het enige dat helpt is hem even in een 'klem' te nemen om hem toe te spreken. Uiteraard vindt hij dat helemaal niets, maar het uitdagende gedrag is daarna wel meteen over. Nou ja.. Meestal dan.
Wanneer het tv tijd is, vraag ik hem wat hij wil kijken.. Hij laat heel duidelijk weten wat hij wel of absoluut niet wil zien: alles is neuh of ja! Maar ook op momenten dat ik zelf even iets wil kijken, word ik aan mijn jasje getrokken. Mini-meneer laat dan ook even weten dat hij het er dan niet mee eens is. Soms zelfs met een driftbui tot gevolg.
Maar vandaag spande toch wel de kroon. Onze zoon bleek vandaag bij de huisarts in beide oren een oorontsteking te hebben. Vandaar dat hij al een paar dagen niet lekker (in)slaapt. Eenmaal weer thuis wilde hij niet naar binnen, maar ik vond het voor hem toch echt even te koud buiten. Ik heb hem dus binnen gehaald, waarna hij ruim 20 minuten keihard gehuild, gebruld, gesnotterd en gehoest heeft. Hij stopte pas toen ik mijn man belde en hem even wat tegen onze kleine liet zeggen. De stem van Papa kalmeerde hem gelukkig weer, want man-o-man: wat kan hij hysterisch schreeuwen! Ik wist even niet meer waar ik het zoeken moest.
Kortom, momenteel zijn we in een 'moeilijke' fase beland. Eentje waarvan ik hoop dat hij snel overwaait. Gelukkig gaat het slapen nu iets beter met zijn antibiotica kuur en zijn neusspray.
En gelukkig heeft onze zoon ook nog genoeg lieve, vertederende, leuke (knuffel)momenten! Daar genieten we op dit moment dan maar even extra van.. :)
Annemiek2
Gelukkig maar dat het weer een beetje beter gaat :). Weet je dat klauteren op dingen die niet mogen/niet veilig zijn gaat vanzelf weer over, het duurt wel eventjes. Soms verzinnen ze de gekste dingen om in te klauteren. k ben blij dat zoonlief nog niet in de kerstboom geklommen is en dat deze nog niet ondersteboven getrokken is;).
SwoosyQ
Bedankt voor jouw reactie Annemiek! Onze zoon klimt en klautert al heel lang hoor: op de trap, op zijn stoel, op de bank.. Maar sinds kort klautert hij dus ook op plekken waar hij dit niet hoort te doen: zijn speelkeuken, de tafel, enz. Onze kleine heeft inmiddels 2 dagen antibiotica en is qua slapen ineens weer een heel ander kind. Hij slaapt over het algemeen weer lekker in zijn eigen bedje en wordt lang niet meer zo vaak wakker als eerst.. Hopelijk blijft deze positieve verandering zich doorzetten..
Annemiek2
Klimt hij nu pas overal op? Dat gebeurde hier al voor zoonlief 1 jaar was ;). Ik wil je graag vertellen hoe dat hier ging misschien geeft het je een beetje vertrouwen dat het wel goed komt ;). Echt onze zoon kroop al heel vlug de trap op, nog voor hij liep kroop hij de trap op van de 1ste tot de laatste tree, nooit maar dan ook nooit is hij er vanaf gevallen. De keren dat hij een miskruip dreigde te maken zijn op 1 hand te tellen. Ik liep er altijd pal achter om als het nodig was hem op te vangen. Natuurlijk vond ik het heel erg spannend de 1ste keren en na een poosje kreeg ik er wel vertrouwen in. Nu hij is inmiddels 2 1/2 kruipt hij zelfstandig naar boven om vervolgens heel erg te lachen omdat hij de boel overhoop kan halen, teminste dat denkt hij ;). Al heel vlug kroop hij op de bank en ging door naar het raamkozijn, of hij kroop de salontafel om de audioapapratuur te bedienen. Ook kroop hij op de stoelen en door op de eettafel, teminste dat probeerde hij. Heel snel kwam hij er achter dat dit toch een stap te ver was. Deze tafel is hier dan ook niet voor gebouwd. Onze zoon is een klauterraar 1ste klas. Ik heb menigmaal mijn hart vast gehouden en was bang dat hij zou vallen. Dat is niet zo vaak gebeurd in die 1ste periode dat hij leerde klimmen. Daarna is een ander verhaal. Hij is een paar keer van een eetkamerstoel gevallen, van de bank gerold of gewoon zomaar gevallen. Echt ze leren heel snel hoe ze moeten klimmen hoor ;). Ook hier wordt regelmatig gehuild en gegild als er dingen niet gaan zoals zoonlief het wil. Ik wordt er niet warm of koud meer van en laat hem maar gillen. Nu hebben wij het geluk dat zoonlief het dan al snel niet leuk meer vindt en dan stopt. Heel af en toe loop ik naar hem toe en zeg heel rustig dat hij moet stoppen. Ik probeer hem dan draak na te laten doen van de sprookjesboom want hij vindt die serie zo gaaf. Misschien moet dat heftige gegil van een half uur nog gaan komen dat weet ik niet. Ik dreig wel eens met het bedje als zoonlief weigert te luisteren. Hij vindt het niet leuk om op die manier afgezonderd te worden. Ik heb het nu een paar keer toegepast en het hielp wel. De gang en trap werken niet want hij smeert em en de trap is te mooi. Onze zoon is nu 2 1/2. Heel veel succes met alles en sterkte met de ooronsteking van je zoontje.