Bloedprikken bij peuter

Aantal weken geleden moest er voor het eerst (na de hielprik) bloed geprikt worden bij onze dochter, dit werd gedaan bij diagnostiek voor u en het was een nachtmerrie. De huisarts wilde dat onze dochter getest werd op bepaalde dingen omdat zij ernstig slaapt. Emma elisabeth is 2 jaar en 3 maanden oud en ze slaapt tussen de 20 en 22 uur per dag en dat is VEEL. Nou we hadden speciaal gebeld naar diagnostiek voor u in Eindhoven en aangegeven dat het een peuter is en dat er een ervaren prikker moest prikken. Ik moest er niet aan denken om het door een student te laten doen omdat ik altijd slechte ervaringen heb. Nou geen probleem werd ons verteld, kom tussen 10 en 11 en dan is het niet druk dus er is dan tijd voor u en de peuter. Okey fijn, geen probleem tot morgen. Wij gingen dus de volgende ochtend met een goed gevoel naar het bloedprikken toe en even wachten en toen was ze aan de beurt. De vrouw die haar ging prikken was GEMEEN!! En met gemeen bedoel ik meerdere dingen. Punt 1, ze nam geen extra tijd, punt 2 ze schreeuwde naar een collega " we hebben hier weer een kind, kom helpen!!" Mijn indruk, hoe zo weer een kind?? hebben jullie hier geen ervaring??? Nou mij werd gevraagd of ik mijn kind in de houdgreep wilde nemen en hoofd tegen me aan duwen, andere verpleegkundige boog haar arm recht met veel kracht (armpje werd felrood nog net niet blauw) en de andere verpleegkundige duwde de naald erin. KRIJSEN dat mijn dochter deed, niet normaal. uren daarna nog steeds krijsen. NOOIT MEER!! Echt niet, ik ga haar nooit meer daar laten prikken. als is ze 20 ! . Nou aantal dagen later resultaten binnen van de uitslagen en (helaas) niks gevonden. helaas is omdat ze dus door de pijn is gegaan voor niks.

Aangezien er niks gevonden was toch door verwezen naar de kinderarts en die wilde ook prikken. meteen aangegeven dat we dit niet meer in het lab laten doen, niet in het ziekenhuis lab, niet bij diagnostiek voor u. Nou geen probleem zei de kinderarts, je mag het laten doen op de kinderafdeling en dan nemen ze de tijd voor je, en proberen ze het zo pijnloos mogelijk te doen. Oke, goed doen we.

Gisteren hadden we de afspraak bij de kinderafdeling en het was even wachten voordat de zusters kwamen. Nou mijn eerste indruk was fantastisch. Daar komt de pedagogisch medewerker met Lotje aangelopen. Lotje is een gigantische pop die super lief is en de kindjes geruststelt. Mijn dochter was verdrietig maar ze zag Lotje en kreeg meteen een glimlach op haar gezicht. Lotje werd geprikt voordat Emma-elisabeth geprikt werd en dat was erg prettig. Emma-Elisabeth mocht namelijk helpen, het bandje op doen, even tikken, zie jij het blauwe lijntje al? Ja, ok dan gaan we prikken, even ontsmetten, en daar komt die dan he. Naalde erin, drup drup drup, hebben we er genoeg? Ja oké, naald eruit en pleister erop! Zo hee die is mooi!! Een garfield pleister. Mijn dochtertje vond het natuurlijk nog steeds eng, en was niet op haar gemak maar deed wel af en toe lachen. Het is al een 100000 x betere ervaring dan bij het lab en ze is nog niet eens geprikt! Nou toen mocht ze haar eigen pleister kiezen en ze koos voor Dora met Diego en toen was het tijd voor het prikje. de 3 verpleegsters waren er en Noortje ging haar prikken. Weer rustig begonnen, uitgelegd, even zoeken welk armpje en daar gaan we dan. Het ging goed, ze stribbelende maar even tegen en zodra de naald er in zat ontspande ze, ze liet haar armpje rustig liggen en met wat zingen en bellen blazen werd ze zelfs even blij. Nou de 7 piepkleine buisjes zijn vol en dora pleister erop en dat was het. Lotje mag nog wel even bij je blijven zitten hoor :) Doei meisje, je hebt het heel goed gedaan!!

Zo he, wat een verandering! Ik heb meteen aangegeven dat als ze nog een keer geprikt moest worden of dat het dan weer in het ziekenhuis mocht en hun zeiden acuut JA! Tuurlijk! Ze is trouwens geprikt op de ziekte van pfeiffer, en ook weer een keer op glucose, lever, schildklier, nieren, etc.

Sorry voor de lange blog dames!