Snap
  • Kind
  • post

Bij ons in de kamer slapen

Vanaf dat mijn dochtertje 1 week oud was, slaapt ze al bij ons op de kamer. Ze heeft een prachtige kamer en een bedje wat eigenlijk zo goed als niet gebruikt is.

Toen ze 1 week oud was, heb ik een wiegje gekocht en die bij ons op de kamer gezet. Alle andere slaapjes deed ze wel in haar eigen bed, maar s'nachts wou ik haar lekker veilig bij ons. Toen ze te groot werd voor het wiegje, kreeg ik het niet over mijn hart om haar in haar eigen bedje te leggen. Ze was dan altijd helemaal overstuur en ging daarna makkelijk slapen in het reisbedje bij ons op de kamer. Ze is ondertussen 2,5 jaar en slaapt nog steeds bij ons op de kamer.

Natuurlijk heb ik het vaak genoeg geprobeerd om haar in haar eigen bedje te laten slapen, maar ze is dan zo overstuur dat ze zelfs gaat overgeven.

Tja...wat moet je dan?

Ik vraag me alleen af, hoe het straks verder moet. Als ze te groot wordt voor het reisbedje. Ik baal er zo van, dat ik toen ze kleiner was niet heb doorgezet. Maar eerlijk is eerlijk, ik vind het ook hartstikke gezellig. 's Ochtends staat ze met al haar knuffeltjes in haar armen "mama mama" te roepen. Dan til ik haar op en leg haar nog even bij me neer. Ach...zolang ze nog in het reisbedje past...

10 jaar geleden

Mijn kinderen gebruiken een nachtlampje van het merk Cloud b. Echt FANTASTISCH! Het is een schildpad knuffel dat een magische onderwater lichteffect projecteert tegen het plafond met een golf beweging en heeft ook 2 rustige muziekjes om in slaap te vallen. Zeker de moeite waard om te proberen. https://www.youtube.com/watch?v=Pk400saUwc4

10 jaar geleden

Helemaal mee eens. als Mama die haar dochter tot een paar maanden terug nog regelmatig bij haar op de kamer had liggen weet ik hoe fijn het voelt om je kindje dicht bij je te hebben....zie ook mijn reactie hier beneden ;-)

10 jaar geleden

denk dat jij hier een belangrijke kern van waarheid neerzet :) Als je t echt wil komt dat vast wel goed, zolang je het zelf nog prima zo vindt moet je het vooral zo houden let wel hoe langer/ouder hoe meer strijd.

10 jaar geleden

Suzannah heeft tot een paar maanden geleden nog regelmatig bij ons op de kamer geslapen. Het verhaal: Suzannah is geboren met hersenvliesontsteking en is bijna overleden toen ze 3dgn oud was..... Dit hakt er behoorlijk in! Daarna kreeg ze heel veel klachten met haar darmen en hebben we heel veel slapeloze nachten gehad. Als ze bij ons in bed lag kregen we nog iets wat op een nachtrust leek en al snel stond haar ledikant bij ons in de slaapkamer. Bij ons was dit ook nodig omdat de meiden een kamer delen en we het Megan gewoon echt niet konden aan doen halve nachten op te zijn. Suzannah bleek ook nog KMA te hebben en reuma en veel pijn 'snachts waardoor het voor ons extra moeilijk was om haar over te zetten naar haar eigen kamer ( ze lag immers al in haar eigen bed ;-) ) Hoe dan ook werd het wel tijd dat ze ging wennen in haar eigen bed! We hebben hier heel veel tijd in moeten stoppen en uiteidnelijk is het gelukt :D Jullie dochter is 2,5jr en begrijpt heel goed wat er van haar verwacht word. Leg het haar uit dat het haar eigen bed is en dat ze daar moet slapen. Dat ze veilig is en dat jullie altijd in de buurt zijn als ze jullie nodig heeft. Ik denk dat het echt een questi van doorzetten is en je dochter merkt ook echt dat jij er ook moeite mee hebt......ze is echt niet gek hoor ;-) Ik kijk vaak naar de super nanni en zij heeft misschien nog wel goede tips voor jullie. Hoe moeilijk ik het ook vond om Suzannah in haar eigen bed te laten slapen was het voor alle partijen veel beter :D Heel veel succes!