''BEDPLASSER OP LATERE LEEFTIJD''

Onze grote liefste jongen van inmiddels 6 jaar plast nog steeds in bed, Vince was vanaf zijn 2 jaar al zindelijk. wat in een keer goed ging en dat binnen een week uit zich zelf! Super trots als ouders natuurlijk vooral bij je eerste kindje, De nachten gingen ook super goed. Die luier deden we na 3 weken af in de nachten, en dat ging dus super goed , tot hij een half jaar verder was, het sloeg helemaal om, in de nachten was hij geregeld nat (overdag niet dat deed hij super goed)

Het was niet erg vonden wij hij was pas 2,5 dus zo gek vonden wij het niet .. we keken het aan en konden vanzelf zien wanneer hij er klaar voor was ''OFTEWEL EEN DROGE LUIER IN DE NACHT'' maar die kwam maar niet .. soms een nachtje was hij droog en de dag erna was hij weer helemaal nat.

Dit gaat inmiddels al door tot  nu. Onze kanjer is nu 6 jaar en hij vind het zelf vreselijk. Tuurlijk komt die ''WAS'' ook wel eens mijn strot uit.. weer een heel bedden goed de was in en dit wel 4x per week.

Dit betekend niet dat wij er niets aan gedaan hebben. Wij hebben juist van alles geprobeerd toen de maanden voor bij vlogen en hij inmiddels naar schooltje ging, hebben we zelfs met de huisarts gesproken waar het aan kon liggen , En wat er vooral aan te doen is?? Daar was volgens de arts eigenlijk weinig antwoord op, ja factoren als te diep slapen, te veel drinken, te zwakke blaas, onrust door een situatie van buiten af , dromen, etc dat waren antwoorden die we kregen. En ja er is een aantal procent op latere leeftijd een bed plasser, De tips die we nog mee kregen om het plassen tegen te gaan hebben we uiteraard allemaal geprobeerd , We begonnen met een lijstje waar je stickers op kan plakken elke ochtend als hij droog wakker was mocht hij plakken en bij een volle kaart een klein cadeautje uitkiezen. Helaas kwam die kaart nooit vol het ging dan 4 a 5 dagen goed en dan ging het weer mis, zelf een kaart laten maken, niet meer drinken avonds, een plas wekker... niets mocht baten.

Vince slaapt nu nog steeds met een luier en zelf daar komt het door heen, het is zo sneu want hij word er zo onzeker van , een gevoel van schaamte en verdriet dat hij al bij wakker worden zacht gaat praten en zegt mama ik word gewoon niet wakker. Wij als ouders vinden het ook lastig want ja soms zijn wij het ook zat , maar ik weet dat hij er niets aan kan doen, en dan vind ik het vooral ook super sneu dat het hem niet lukt. Wij laten hem elke avond al voor het slapen gaan plassen en als hij dan droog is een dag dan complimenteren we hem ook dubbel en dwars ! dat zie je zijn oogjes stralen en is hij trots! hij vind die luier maar stom, ''DAT IS VOOR BABY'S'' dat doet me pijn want misschien slapen zijn vriendjes niet meer met een luier, en dan kan ik voelen wat hij op dat moment voelt het is stom en het lukt niet , toch een stukje machteloosheid.

Voor ons is hij onze kanjer en zijn we trots op hem hoe hij het doet... soms zitten we zelf wel eens met handen in het haar wat nog te doen?

We doen het op onze manier goed door hem te laten plassen en toch een luier om te doen om tenminste iets tegen te houden, we belonen hem als het gelukt is.

Ik vind het best een lastig onderwerp om over te vertellen omdat het voor een kindje best iets gevoeligs kan zijn. Maar ik wil graag mijn verhaal delen, en vind dat dit ook bespreekbaar mag zijn!

hebben jullie nog gouden tips voor ons!?

Liefs Patricia