Bedankt Karen, Kristel en Josje!

Afscheid van K3

Een jaar geleden zat ik hier ook. In deze zaal, bij deze show. Toen vroeg ik me ineens een momentje af hoelang Karen, Kristel en Josje dit nog bleven doen. Is het na al die jaren niet een keer genoeg geweest? Wil je dan niet gewoon meer tijd hebben voor je kinderen of voor andere dingen dan K3 die er bijna niet naast te doen zijn? Hoelang hou je er nog plezier in om op te treden voor zoveel gillende kinderen? Het lijkt me ook erg zwaar werk. Ik geloof zeker dat het heel leuk is en dat ze ervan genieten, maar heb je niet eens zin om iets anders te gaan doen in je leven? Met een schat aan ervaring kun je toch alle kanten op. Maar ik duw die gedachten weg. Dit is sowieso een leven dat ik me niet kan voorstellen, dus laat ik dat dan ook niet proberen. Maar ruim een maand later komt het nieuws naar buiten dat K3 stopt. Hoewel....K3 stopt niet, Karen, Kristel en Josje stoppen wel. Er wordt gezocht naar drie nieuwe meiden die hun rol kunnen overnemen. Voor Dunya komt dat nieuws als een donderslag bij heldere hemel. Ze is dan ook erg verdrietig en boos in het begin.

Prinsessia

Nu, een jaar later, zitten we weer bij K3. Vandaag nemen we afscheid van Josje, Kristel en Karen en dragen zij de fakkel over aan Marthe, Klaasje en Hanne. We zitten op de eerste rij. Maar niet echt op een mooi plekje. Dat doe ik volgend jaar anders. Een plekje op de vijfde rij is ook prima, als je dan recht voor het podium zit. Nu zitten we tegen de boxen aan te kijken en Dunya baalt een beetje. Dit hadden we niet verwacht. Dan gaan de lichten uit. “K3!!” gonst het door de zaal. De ouders weten wel beter. Wij hebben een mail gehad dat er eerst een verrassingsoptreden komt. Dunya heeft het nog niet door. Ik heb wel iets gezegd over een verrassing en toen we binnenkwamen lag er een folder op de stoel van de tv serie Prinsessia. De link heeft ze niet gelegd, ze zit te vol van het komende K3 concert. “Jongens en meisjes, hier is Prinsessia!” klinkt er door de zaal. Er wordt gegild en Dunya springt op om voor het podium te gaan staan. Dit is geweldig! De liedjes kent ze van tv. Ik wist niet eens dat het van studio100 was. Op de achtergrond krijg ik het weleens mee en ik wist dat het Vlaams was, maar verder..... In het nieuwe zilverkleurige K3 jurkje dat ik een tijd geleden al had besteld staat Dunya mee te swingen.

Regenboogjurkje

Ondertussen vraag ik me wel af waarom ik op de eerste rij zit. Ik betaal goud geld voor deze plaatsen en de stoel naast me is de hele show leeg. Dunya staat te genieten vooraan bij het podium en ik zit te genieten op de eerste rij. Ik bedenk dat het niet nodig was geweest om die dure kaarten te kopen. Als we wat verder naar achter hadden gezeten, op rij vijf of zes, had ze ook bij het podium kunnen staan en had ik het ook goed gezien. Opeens staat Dunya voor me. “Waarom ben je zo sip?” vraagt ze. Ik schrik op, had haar niet eens aan zien komen. Ik grijp haar vast en lach. “Nee, nee, helemaal niet. Ik was even in gedachten, maar wat is het leuk hè?” roep ik. Ze gaat op mijn schoot zitten maar glijdt er weer af. Ik denk dat het komt door haar gladde regenboogjurkje. “Ik ben te groot om op schoot te zitten, want ik glij er gewoon weer af!” lacht ze. Dan is ze weer weg. Ze kijkt nog even achterom en ik steek mijn duim op. Heerlijk om te zien hoe ze geniet.

17 jaar K3

Er worden tijdens de show herinneringen opgehaald aan 17 jaar K3. Het einde van een tijdperk eigenlijk. Toch wel een beetje gek dat er foto’s voorbij komen van Kathleen, die wel even genoemd wordt, maar waar verder nooit meer over gesproken wordt. Ook een raar idee dat het straks echt voorbij is. Al heb ik er zelf helemaal geen moeite mee. Ik vind het wel tijd voor een nieuwe K3 en ben blij dat het zo is opgelost. Toch wordt er een beetje ingespeeld op het sentiment. Af en toe krijg ik even een brok in mijn keel. Oef.... Dunya wordt zo meegesleept door de muziek, dat ze nauwelijks tijd heeft voor emoties. Het is wel een mooi moment dat ze met z’n zessen op het podium staan om een liedje te zingen. Als uiteindelijk de oude K3 afzwaait en de nieuwe K3 het overneemt, zie ik ze wel even slikken. En ik slik ook even mee. Afscheid nemen, pffff, zoals ik vorige week schreef, heb ik daar wel even genoeg van!

Tienduizend luchtballonnen

Dunya heeft geen last van sentiment. Die is allang heen over het feit dat Josje, Kristel en Karen stoppen. Ondanks haar weerstand in het begin: “Ik wil geen nieuwe K3!” heeft ze Marthe, Klaasje en Hanne natuurlijk gewoon in haar hart gesloten. Thuis heeft ze tekeningen gemaakt, met verf, voor alle zes de meiden. “Ik heb ze aan Marthe gegeven!” roept ze blij. Ze is erg blij dat ze de nieuwe K3 in het echt heeft gezien. Ik vond het een geweldige show. Geen verhaal deze keer, niet teveel toneel etc. maar gewoon lekker veel zingen en af en toe even terugkijken. De nieuwe K3 zingt vooral liedjes van de nieuwe cd, met als hoogtepunt natuurlijk “10000 luchtballonnen”. Ik probeer al een tijdje om deze in te stellen als ringtone, maar het is me tot nu toe niet gelukt. Ik vind het een vrolijk nummer. Bij het laatste lied van de oude K3 mogen opeens alle kinderen en ouders naar het podium. Tot dat moment worden alle moeders die van dichtbij een foto willen maken meteen weggestuurd door de beveiliging. Nog nooit meegemaakt bij een concert van K3. Wel logisch op zich, want ze staan in het beeld van de kinderen. Iedereen die maar heel even naar voren gaat belemmert het zicht. Ik zit toch best goed, want kan wel redelijke foto’s maken. Ook kinderen worden tot dat moment tegengehouden door de beveiliging. Vanaf de tweede rang denk ik, liggen er beveiligingsmensen op de streep om te voorkomen dat kinderen naar voren gaan. Maar op het eind ziet het wit en zilver van de oude en nieuwe regenboogjurkjes.

Restaurant

We lopen naar buiten en Dunya wijst naar het restaurant aan de overkant. “Daar gaan we eten!” zegt ze beslist. Dat deden we na Kinderen voor Kinderen ook en dat was erg gezellig. Maar wel een beetje duur.... Ik aarzel net iets te lang en Dunya maakt van dat moment gebruik door beslist naar binnen te stappen en dan kan ik niet anders dan haar volgen. Eigenlijk heb ik enorme zin in die kipsaté van de vorige keer. In het restaurant zitten meer kinderen in K3 jurkjes. Een roze T shirt was er niet in haar maat. Ze zijn wel besteld, maar helaas bij de show waren ze er niet. Volgend jaar beter. Wat een feest was het weer en wat hebben we een plezier gehad. De nieuwe K3 doet het hartstikke goed. Nòg sprankelender, nòg meer uitgelaten en met verbazing in hun ogen. En ze genieten er zo zichtbaar van. Het is allemaal nieuw en dat voel ik. Ook al waren Karen, Kristel en Josje ook heel enthousiast en hadden ze er ook duidelijk plezier in. Maar een nieuwe groep, dat geeft weer een andere sfeer. 

Bedankt K3!

Dunya wil natuurlijk graag naar de show van Prinsessia, maar we moeten nog even uitzoeken of dat praktisch uitvoerbaar is. In omgeving Amsterdam komen ze alleen op zondag en ook niet op de meest handige tijden. Dus we denken er nog even over na. Het zou natuurlijk wel erg leuk zijn. Voor nu eerst maar een poosje nagenieten van de K3 show. Bedankt Karen, Kristel en Josje, voor al die jaren dat jullie K3 zijn geweest. We zullen jullie niet vergeten. Hanne, Marthe en Klaasje, we wensen jullie veel succes met jullie nieuwe leven als K3. Tot volgend jaar!