Bam mogelijk autisme

Ik heb net te horen gekregen dat het goed gaat met onze jongste zoon. Zijn klompvoetje functioneert goed. En hij hoeft geen brace meer te dragen. En is net een week op school begonnen en heeft het zo maar zijn zin.

Dan heb je een oudergesprek op school over je oudste zoon. En daar word je vermoeden ook bevestigd door een andere professional. Al vanaf mijn lieve jongen 5,5 jaar geleden geboren is had ik al een tijd vermoeden dat hij een vorm van autisme heeft. 

Het gekke is dat ik zelf hulpverlener ben en dat mijn grootste angst was toen ik zwanger was, dat ik een zoon met autisme zou krijgen, want op het werk vond ik dat altijd moeilijk. En zag geregeld dat jongeren met autisme het moeilijk hadden om het in de maatschappij te redden. Ik ben mij bewust ervan dat mijn kindje niet is.

Maar toch ben ik een beetje verdrietig door en stil van. Er gaat van school iemand mee kijken. En ik weet ook dat wij op aarde zijn gezet om dit jongetje de weg te wijzen en op te voeden tot een grote man.

Maar wat is dat spannend. Hoop zo dat deze grote wereld mijn kindje niet op slokt en hij zijn plekje mag krijgen. En gelukkig mag zijn. Mama houdt van jou❤️