Snap
  • Kind
  • Voeding

Als je peuter niet wil eten

Eten kan een gevecht zijn met een peuter in huis. Hoe krijg jij je peuter aan het eten en hoeveel eet hij/zij?

Ik heb een dochter die al sinds de eerste keer aanbieden van de fles heel duidelijk was in wat ze wel en niet wilde -geen fles dus-. Ze hield het hele werkdagen, van 8 tot 17.30 uur, vol op maximaal 50 ml van de zorgvuldig gekolfde melk. Als mama dan thuiskwam, liet ze zich hongerig aan de borst hangen om de geleden schade in te halen. De volledig borstvoeding werd langzaam maar zeker met hapjes aangevuld, maar drinken uit flessen en bekers is tot de dag van vandaag geen hobby. Ik heb een kind dat weinig drinkt.

Inmiddels is deze dochter een peuter van ruim tweeëneenhalf. Energiek, blij en borderline te dun én te klein voor haar leeftijd. Waar ze haar leven begon ruim boven het gemiddelde, hangt ze nu net op het onderste lijntje van de befaamde curves die het consultatiebureau hanteert. De arts vond haar gewicht belangrijk genoeg om een extra afspraak in te lassen, maar niet belangrijk genoeg voor een verwijzing naar de kinderarts. Ze is een energiek en blij kind en dus is er geen reden tot zorg, ‘maar als ik het niet vertrouw moet ik zeker aan de bel trekken.’

Daar zit je dan, als moeder met je oudste kind. Geen idee hebbend wat normaal is als het gaat over de voedselinname van peuters van deze leeftijd. Dat peuters befaamde eetweigeraars en nee-verkopers zijn, dat weet ik, maar wat is dan eigenlijk normaal als het gaat om hoeveel er gegeten en gedronken wordt? Zijn er eigenlijk ook andere peuters die te klein en te dun zijn, en hoeveel eten zij?

Google is je beste vriend en inmiddels heb ik heus weleens wat opgezocht over wat normaal is, maar toch. Ik ben benieuwd naar wat en hoeveel jouw peuter eet? Deel je dat hieronder?

En voor de mama’s die ook mee willen praten over moeilijk etende peuters en elkaar hierover willen bevragen: Ik heb een forumtopic geopend zodat we van elkaar wat wijzer kunnen worden! 

8 jaar geleden

Ik geloof dat ik geluk heb op dit punt hoewel het avondeten hier regelamtig tegen heug en meug gegeten word. Andreas eet graag met zijn handjes. Niet alleen zijn brood en fruit maar ook zijn warme maaltijd. Nu de laatste paar dagen wordt er wat beter gegeten maar er zijn tijden dat het brood niet aan te slepen is en de warme maaltijd onaangeroerd weg gaat. Ik varieer zoveelmogelijk in broodbeleg. Dat is vaak jam, pindakaas, zonnebloempasta en kaas. Ik stel wel grenzen aan hoeveel brood hij mag eten anders eet hij 's avonds heel slecht. Mandarijn is zeer smaakvol en gaat er goed in. Het liefst zelf gepeld (met een klein beginnetje van ma doe) Banaan heb ik in het begin veel op brood gesmeerd. Nu eet hij het zelf en ook hier zelf doen. Ik maak een begin met de banaan en Andreas maakt de banaan verder open. Wat het warme eten beterft, ik kok vaak pasta, dat vind hij lekker. Ook gebruik ik veel yoghurt wat de boel ook lekker maakt. Zoveel mogelijk maar niet te veel verschillende groentes. (bijvoorbeeld dopertjes en wortels en ui) Veel vlees maak ik al kleiner voor het de pan in gaat. Thempe vindt Andreas ook erg lekker net als vis. Ik geef geen aandacht meer als hij niet wil eten wel zoek ik de stukjes uit zijn bordje waarvan ik weet dat hij het lekker vindt. Wij gebruiken veel volle producten zoals volle melk en volle yohurt. We hebben ook een hele tijd roomboter gebruikt. Dat is zo'n beetje hoe het hier gaat.... Succes met het eet festijn ;).

8 jaar geleden

goeie vraag! Geen idee. Wat ik wel weet is dat mijn moeder vroeger ergens heen is gestuurd omdat ze te mager was en dat mijn zusje ook altijd dun was en nog steeds baalt van al het commentaar wat ze daarop kreeg! Dat gewicht... het blijft altijd een dingetje lijkt wel!

8 jaar geleden

Als ik jouw blogs zo lees heb je een temperamentvolle dame, dus berg je maar ;) Wij zijn trouwens ook allebei slank, maar ook lang en zij is vooral ook klein. Mogelijk heeft de lengte van oma (1.56) een generatie overgeslagen :)

8 jaar geleden

Nog geen ervaring mee. Ik moet nu juist eerst op gaan letten dat onze dreumes niet te veel naar de bovenste lijn gaat trekken, dus ben benieuwd hoe dat straks word... Ik vraag me soms wel eens af of onze ouders hier vroeger net zo veel mee bezig waren als wij nu...