Snap
  • Kind
  • Gezond
  • kind
  • huilen
  • bank
  • troosten
  • dikke
  • Lip

Als je even niet kijkt..

“Hayley kijk nou uit!” Ik betrap mezelf er iedere dag weer op dat ik het naar haar roep. Ze is in een energieke fase gekomen. Ze lacht ondeugend en rent door het huis. Ik kan niet anders doen dan haar de hele dag in de gaten houden. Als ik me eventjes omdraai van haar, heeft ze alweer m’n telefoon gepakt of staat op de bank. Allemaal dingen die niet mogen. Ze weet het ook wel, maar zodra ik er wat van zeg, begint ze te lachen. Ze ziet alles als een spelletje.

Ik ben een oplettende en toch soms wel strenge moeder. Regels vind ik belangrijk en daar dient iedereen in het huis zich aan het te houden. Hayley weet heel goed dat ze niet op de bank mag staan. Vorige maand durfde ze alleen maar het woord ‘staan’ te zeggen als ze op de bank zat. Nu gaat ze staan en op het moment dat ik er wat van zeg, duikt ze in de kussens. Daarna loop ik naar haar toe, om haar op haar donder te geven. Ondertussen begint ze keihard te lachen, ze neemt me totaal niet serieus.

Gisteren heb ik dan maar de kussens van de bank op de grond gelegd, zodat ze daar lekker kon spelen. Nu was ik van mening dat ze niet kon vallen. Hayley had de grootste lol met zichzelf en ik begon aan het eten. Terwijl ik diep verzonken zit in de pannen hoor ik achter me een knal en gehuil. Daar ligt ze dan languit op haar gezicht met een tand door haar lip. Ik schrik en ren naar haar toe. Hayley wordt boos als ze pijn heeft, dus eerst begint ze boos te schreeuwen en uiteindelijk beland ze huilend in mijn armen. Ze heeft een dikke lip en als troost krijgt ze een lekker koud ijsje .De zwelling neemt snel af en valt de schade mee. Terwijl ik nog moet bijkomen van de schrik, zit Hayley vrolijk te knabbelen op haar ijsje alsof er niks is gebeurd.

Vandaag was er niks meer te zien van een dikke lip. We hebben een gezellige dag gehad, volop geknutseld en gespeeld. Hayley begint eenmaal in een gekke bui weer te ‘rennen’ (het is een soort van pinguïn waggel maar dan met snelheid) en knalt keihard tegen de deur aan die toevallig opengaat omdat pablo binnenkomt. Weer wordt ze boos en rent huilend naar me toe. Ze heeft een dikke blauwe/rode streep op haar voorhoofd en Pablo besluit maar even naar de dokter te gaan. Gelukkig viel het mee, het ziet er erger uit dan het is. Eenmaal thuis eet ze wéér vrolijk een ijsje.

Hayley wordt al een grote meid. Ze kan overal op klimmen, maar ziet nergens nog het gevaar van in. Ik houd dan ook vaak mijn hart vast, want wat kan ze me soms laten schrikken. Het zal er vast allemaal wel bij horen. Maar ik zal er nooit aan wennen!

9 jaar geleden

Pas je op met steeds ijsjes geven als et iets mis gaat? Je kind zou later een troosteter kunnen worden met alle gevolgen van doen.