11 jaar geleden
Als eten een probleem is voor je kind...
Al vanaf de geboorte is het eten een probleem voor Megan....en dit is niet overdreven. Ik zal bij het begin beginnen.
Al vanaf de geboorte is het eten een probleem voor Megan en dit is niet overdreven.
Ik zal bij het begin beginnen:Na een hele zware bevalling word Megan geboren. Ze doet het gelukkig heel goed en ik start vol goede moed met borstvoeding. Helaas krijg ik borstkloven tot bloedens toe en ik moet gaan kolven. Met een huilende baby op de achtergrond moet dit gebeuren en het verloopt allemaal niet goed. We besluiten haar kunstvoeding te gaan geven en dat is achteraf een hele verstandige keuze geweest.
Megan krijgt pylorushypertrofie en moet met 4,5 week geopereerd worden. Ze was ernstig uitgedroogt en had het bijna niet overleeft, dit doordat de artsen het niet serieus genoeg namen. Daarna begonnen de problemen. Megan wilde alleen maar eten eten en nog eens eten en zat wel op 10 flessen op een dag. Na 4mnd kwamen ze er achter dat ze een hele ernstige vorm van reflux had! Ja dat heeft werkelijk 4 maanden geduurd omdat geen arts iets wilde doen. Ze was immers aan haar maag geopereerd en tja daar kon het ook wel eens door komen. Inmiddels werd ik gek van een gillend kind wat alleen maar wilde eten.
We gingen toen bijvoeden en Megan wilde niks eten meer. Dus toch maar op melk gebleven tot ongeveer 1,5 jaar. Veel at ze nooit en haar groei bleef achter, en haar gewicht nog meer.
Ik blijf naar de huisarts gaan en aangeven bij het consultatie bureau dat ik me zorgen om haar maak. Megan zegt namelijk niet dat ze niet wil eten maar ze zegt: "ik kan niet eten". Ze heeft buikpijn, ze heeft tanden pijn. Als ze honger heeft heeft ze dus buikpijn, maar als ze gegeten heeft heeft ze ook buikpijn. Haar ontlasting gaat niet goed. Dan diaree en dan obstipatie. Ze heeft af en aan verhoging of koort, en dan is haar temperatuur in ene weer een paar dagen normaal.
Nu is de laatste keer huisarts afgelopen donderdag geweest en ik ben door de huisarts doorverwezen naar het consultatie bureau en dit vond ik omgekeerde wereld. De laatste keer Consultatie bureau was toen ze 2 jaar was en ze zat toen met haar gewicht op -2 en sindsdien is ze niks meer aangekomen maar wel 6cm gegroeid. Toen vertelde ze me dat haar gewicht niet goed was en ze echt moest gaan aankomen. Dit laatste gebeurt dus niet en ik maar me zorgen.
De huisarts zegt gewoon: "we maken ons eerder zorgen om de kinderen die te dik zijn als die te dun zijn!"
Mijn kind geeft gewoon aan dat ze pijn heeft, dat ze zich niet lekker voel en ze is echt zichzelf niet en ze laten me, met al mijn ongerustheid, heen en weer lopen van het kastje naar de muur en ik word er moedeloos van! Ik heb dit nu ook doorgegeven aan het Consultatie bureau. Wat ik denk is dat ze, door alles wat ze heeft meegemaakt met eten, een afkeer heeft ontwikkeld tegen eten en wij als ouders weten gewoon niet meer wat we hier mee moeten. Of ze is echt ziek en de artsen vinden ons weer de overbezorgde ouders. Een van die twee is het.
De vorige keer toen ze ons overbezorgde ouders noemde is ze er bijna aan overleden. Dat maakt ons misschien wat te snel ongerust, maar het is mijn kind en ik zeg: mijn kind is zichzelf niet!
Ik moest het even van me afschrijven en ik hoop dat we deze week op het juiste pad geholpen worden zodat we Megan kunnen gaan helpen.
Lobke
Sandra, als je kind pijn heeft of ziek is, is dat op dat moment het ergste dat er is. Dat mensen zeggen dat het altijd erger kan, vind ik echt schandalig! Het was bij ons op een gegeven moment zo erg, dat ik naar de kinderarts in het ziekenhuis gegaan ben met mijn zoon die het uitschreeuwde van de pijn en heb gezegd dat ik hem niet meer mee naar huis wilde. Ik wilde uitgezocht hebben wat er was. Toen kreeg hij wel een ziekenhuis bed en onderzoeken. Dan zakt de moed je echt in de schoenen. Veel succes en hopelijk laat je nog even weten hoe het verder gaat.
sandra
@lbke: wat een hels verhaal hebben jullie moeten doorstaan zeg! Staat nauwelijks in vergelijk met dat van onze dochter. Wat ik zeker, helaas, herken het stuk van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Je word er moedeloos van. En je gaat ook heel erg aan jezelf twijvelen....maak ik het zelf niet veel erger als dat het is....eet ze misschien wel gewoon voldoende....verbeeld ik het me? Zegt ze pijn te hebben maar heeft ze het helemaal niet. Zelf in mijn omgeving word er gezegt dat het wel mee valt en het altijd erger kan.... Echt dat vind ik zo zwaar :( Hopelijk krijgen we snel de hulp die mijn dochter nodig heeft en verdient!
Lobke
Heel herkenbaar jouw verhaal. Onze zoon heeft vanaf zijn geboorte slecht gegeten en gedronken en begon voedsel te weigeren. Er is toen besloten om sondevoeding te gaan geven, waardoor hij helemaal angst van eten kreeg, omdat hij elke dag moest overgeven en de slang uit zijn neus trok. Die er natuurlijk ook weer in moest. Uiteindelijk kreeg hij in Duitsland een PEG sonde (= een slang door de buik) en een PEJ- sonde (=slang in de dunne darm) Het spugen werd er niet minder om, maar hij is wel aangekomen. Sinds maart is de sonde eruit en is hij gaan eten!! Dit heeft hij wel zelf aangegeven. Dwingen heeft geen zin. Over de Nederlandse kinderartsen zijn wij helaas niet te spreken. Van het kastje naar de muur gestuurd en de fout lag bij ons als ouders. Hier in Duitsland ging er een wereld voor ons open. Er was ook aandacht voor ons als ouders en we zijn ontzetend goed geholpen. Konden dag en nacht naar het ziekenhuis bellen als we vragen hadden en als ze het niet meteen wisten, konden we langskomen en stond er een dokter voor ons klaar. Ook onze zoon had veel pijn, vaak 's nachts schreeuwde hij het uit. Echt heel zielig, en nog erger dat wij er niets aan konden doen. Alleen knuffelen en een spuitje Ibuprofen geven. Ik hoop dat jullie goed geholpen worden en dat jullie het idee krijgen gehoord en begrepen te worden.
sandra
Hoi Bianca, bedankt voor je reactie. Ik wist helemaal niet dat je direct naar de kinderats mag gaan zonder verwijzing. We hebben gelukkig vandaag een verwijzing naar de KNO arts gekregen via de KA van het consultatie bureau. Ze heeft namelijk alweer of nogsteeds ontstoken keel amandelen.