Snap
  • Kind
  • Mama
  • afscheid
  • #onzeker
  • #keuzes
  • #doorgaan

Afscheid? Nee een keuze maken!

2016, ons leven voelt fijn. Ons leven is verrijkt met een fijne familie en fijne vrienden. We gaan lekker uiteten, we duiken nog de kroeg in en doen vanalles! Heerlijk genieten. Toch besluiten we voor een kindje te gaan. Wij zijn de eerste van onze vrienden. Zij waren er gewoonweg nog niet aan toe. Ze reageren allemaal super enthousiast toen ik vertelde zwanger te zijn. Iedereen keek er naar uit en vroegen zo vaak als kon hoe het met me ging. Ook op het einde waarin ik vaak naar het ziekenhuis moest. Ze steunde ons echt! In april 2017 wordt ons wondertje geboren. Zware bevalling en vrienden houden zich daarom enigszins even op de achtergrond totdat ik aangeef dat ik me beter voel. Voor ons is dit een fijne keuze vanuit hen! 

Op mijn kraambed neemt er een vriendin afscheid van me. Ze kan de vriendschap niet meer aan en neemt afstand. Ik kan dit niet, het is óf in ons leven zijn óf niet. Zij wilde het 'op een laag pitje zetten' Ik koos ervoor het helemaal te stoppen, ik koos voor mijn gezin. Dit heeft mij ontzettend veel pijn gedaan, ik heb echt moeten rouwen. Ons wondertje was daarnaast een zware huilbaby en alles samen zorgde ervoor dat ik in een flinke postnatale depressie terecht kwam. Gelukkig heb ik traumatherapie gehad waardoor ik het grootste gedeelte goed verwerkt heb. 

2 jaar later, de vrienden zijn er niet meer. Er werd geen interesse meer getoond, we werden niet begrepen. Waren we niet meer interessant genoeg? Niet flexibel genoeg? Niet meer zo Leuk? Niemand zal het ooit weten, ik heb de keuze gemaakt deze vriendschappen zelf 'op te zeggen'. Ik bleef ermee bezig en legde continu de schuld bij mezelf. Hadden we moeten wachten? Hadden we dingen anders moeten aanpakken? Zijn we inderdaad zo veranderd? Of is dit het logische gevolg van het krijgen van kinderen? 

Gelukkig heb ik nieuwe mensen leren kennen die gelukkig wél begrijpen hoe het leven met kinderen in elkaar zit. 

Ik merk dat ik er veel mee bezig ben, het houdt me vaker bezig dan ik had verwacht. 

Hoe gingen jullie hier mee om?  Herkent iemand dit? 

4 jaar geleden

Wij zijn met 8 vriendinnen waarvan een gedeelte kinderen heeft, waaronder ik zelf. Alle vriendinnen, wel of geen kinderen, gaan nog steeds met elkaar om en we zijn misschien nog wel hechter dan voorheen.. natuurlijk vergt het aanpassingsvermogen en begrip voor de situatie maar juist het feit dat iedereen in een andere fase zit maakt dat de gesprekken leuker zijn! De ene vriendin is aan het daten, de ander plant een bruiloft weer een ander is zwanger.. allemaal mijlpalen die we gelukkig met elkaar beleven!! Ik vind het erg spijtig om te horen dat jij dit niet zo hebt ervaren.. maar dan waren het ook geen echte vrienden!

4 jaar geleden

Wij waren toen 27 en 30 (nu 30 en 33) dus grote kans inderdaad dat dat veel doet, iedereen zit in een andere fase. Maar in mijn ogen is het geven en nemen.. Helaas

4 jaar geleden

Ik en mijn beste vriendin kwamen in eerste instantie weer bij elkaar door onze eerste zwangerschappen. Na zo'n 2,5 jaar nam zij ook 'afstand' haar reden was dat ze het gevoel had dat er iets was en ik wilde niet zeggen wat. Na 2x al door het stof te moeten gaan om te zweren dat er niks was was het voor mij de 3e keer wel genoeg ook. Ze wist niet wat dat 'iets' was maar haar gevoel zei het en waarom zou dat gevoel fout zijn. Ik heb mijn excuses aangeboden dat ze dat gevoel krijgt want kan er verder weinig mee. Niet onze eerste keer. Ik was in het begin zooi kwaad en verdrietig tegelijk en na 3 jaar kan ik zeker wel zeggen; ik mis je gewoon!

4 jaar geleden

Het ligt denk ik ook aan de levensfase waarin je zit. 1 van mijn beste vriendinnen kreeg een kindje. Als eerste. Ik had toen nog geen actieve kinderwens, en dat het contact wat minder werd had ik alle begrip voor. 2 jaar later was ik de enige van mijn vriendinnen zonder kids en zelf klapperende eierstokken. Maar altijd zijn we vrienden gebleven en ben ik interesse blijven tonen. Gek genoeg zien we elkaar het minst nu we allemaal kinderen hebben ? maar dat is prima. Als ik ze nodig heb kan ik ze bellen en dan staan ze er. En andersom :) Maar het is wel een keuze denk ik..