#3 waarom moeten kinderen altijd een label krijgen
Mijn laatste blogs zijn inmiddels ruim een jaar geleden en er is in de tussentijd genoeg gebeurd. Inmiddels is er een diagnose voor mijn zoontje bekend en schrijf ik dit vervolg om het kwijt te kunnen maar misschien ook in contact te komen met andere moeders met dezelfde situatie.
Dankjewel voor je reactie. Heb altijd veel aan je reacties gehad en had indd gelezen dat bij jouw zoontje ook eindelijk meer duidelijkheid is. Voor nu merken we al een verandering aan ons zoontje omdat hij nu begrepen word en zal ook zeker blijven denken aan die onderzoeken mochten we het nog nodig gaan hebben. Ik ben benieuwd hoe het onderzoek bij jullie gaat lopen. Veel succes en nogmaals bedankt voor je reactie.
Wat fijn al deze reacties en wat lief! Ik ben gelukkig totaal niet anders naar ons zoontje gaan kijken er heerst naar hem toe nu juist meer begrip. Ook voor ons valt er nu meer op zijn plek en in die paar dagen tijd dat we het weten merk ik al een "verbetering" in zijn gedrag dit omdat we nu wete dat hij gewoon niet alles meteen snapt en soms wat langer nodig heeft.door de diagnose is zijn en onze frustratie weg genomen. Het valt me vooral zo zwaar door de omliggende factoren zoals alles wat op het mkd is gebeurd maar ook dat het eerder gezien had kunnen worden en veel ellende bespaard had kunnen blijven. Ik heb dan ook besloten om voor mijn eigen gevoel toch nog een klacht bij het mkd neer te leggen.
Respect! Zelf geen ervaring met een eigen kind met autisme. Wel ervaring er mee via werk. Een stempel op je kind is nooit leuk. Maar nu kan je hem wel beter begeleiden en helpen.
Evt tips picto's (peuterplan bord, gebruik is ook bij mijn dochtertje zij is prikkel gevoelig, soort hsp).
Ook evt een tip is geef me de 5. Een boek wat je erg kan helpen voor duidelijkheid. Heb zelf een cursus er in gehad.
Dat het zo zwaar valt, komt doordat er iets verteld word over je zoon wat je eigenlijk wel wist, maar het nog ff extra bevestigd word. Je zoon blijft gewoon je zoon, ongeacht autische te zijn, zijn eigen ik.
Wij vonden het (vorig jaar) de eerste weken ook zwaar, toen we hoorden dat onze zoon (toen 6, nu 7) ook licht autitische bleek te zijn. Het woord 'autisme' is heel groot. De ene heeft het licht en de ander zwaar.
We keken de eerste dagen op een hele andere manier naar onze zoon, vreselijk vonden we dat. Er word iets 'gevonden' van je zoon, en dat heeft een naam, en bevestigd dat er zeker 'iets' is.
Maar ondertussen begonnen de puzzelstukjes/vermoedens wel op zn plek te vallen, en was/is gedrag heel verklaarbaar geworden.
Bij ons was het vanaf jongs af aan wel duidelijk dat hij wat anders was dan anderen. Veel prikkels kon hij niet hebben. Gingen we zomaar naar de winkel.....drama! Hadden we hem (toen 1,5-2) s ochtends verteld dat we smiddags naar de winkel gingen, was het geen probleem. Veel voorbereiding en rust, reinheid, regelmaat en structuur was en is hier echt een pre!!!
Dat we niet eerder zijn begonnen met de onderzoeken? Was voor ons meer dat we het belangrijk vonden dat hij zelf alles goed duidelijk kon maken en kon vertellen hoe hij zich voelde.
Een paar mensen om ons heen en school weten dat onze zoon autistische en hoogsesitief is, maar verder eigelijk niemand.... mocht het opvallen er we worden erop aan gesproken dan zijn we er eerlijk over.
Wij zijn naar een lezing geweest van Balans... heel intressant en veel te weten gekomen. www.maatjeswerkautisme.nl.
Veel succes, probeer het een plekje te geven. En geniet ook van de mooie eigenschappen van autisme, want die zijn er ook genoeg!
Mama van D&E
Dankjewel voor je reactie. Heb altijd veel aan je reacties gehad en had indd gelezen dat bij jouw zoontje ook eindelijk meer duidelijkheid is. Voor nu merken we al een verandering aan ons zoontje omdat hij nu begrepen word en zal ook zeker blijven denken aan die onderzoeken mochten we het nog nodig gaan hebben. Ik ben benieuwd hoe het onderzoek bij jullie gaat lopen. Veel succes en nogmaals bedankt voor je reactie.
Mama van D&E
Wat fijn al deze reacties en wat lief! Ik ben gelukkig totaal niet anders naar ons zoontje gaan kijken er heerst naar hem toe nu juist meer begrip. Ook voor ons valt er nu meer op zijn plek en in die paar dagen tijd dat we het weten merk ik al een "verbetering" in zijn gedrag dit omdat we nu wete dat hij gewoon niet alles meteen snapt en soms wat langer nodig heeft.door de diagnose is zijn en onze frustratie weg genomen. Het valt me vooral zo zwaar door de omliggende factoren zoals alles wat op het mkd is gebeurd maar ook dat het eerder gezien had kunnen worden en veel ellende bespaard had kunnen blijven. Ik heb dan ook besloten om voor mijn eigen gevoel toch nog een klacht bij het mkd neer te leggen.
Anoniem
Respect! Zelf geen ervaring met een eigen kind met autisme. Wel ervaring er mee via werk. Een stempel op je kind is nooit leuk. Maar nu kan je hem wel beter begeleiden en helpen. Evt tips picto's (peuterplan bord, gebruik is ook bij mijn dochtertje zij is prikkel gevoelig, soort hsp). Ook evt een tip is geef me de 5. Een boek wat je erg kan helpen voor duidelijkheid. Heb zelf een cursus er in gehad.
beppe26
Dat het zo zwaar valt, komt doordat er iets verteld word over je zoon wat je eigenlijk wel wist, maar het nog ff extra bevestigd word. Je zoon blijft gewoon je zoon, ongeacht autische te zijn, zijn eigen ik. Wij vonden het (vorig jaar) de eerste weken ook zwaar, toen we hoorden dat onze zoon (toen 6, nu 7) ook licht autitische bleek te zijn. Het woord 'autisme' is heel groot. De ene heeft het licht en de ander zwaar. We keken de eerste dagen op een hele andere manier naar onze zoon, vreselijk vonden we dat. Er word iets 'gevonden' van je zoon, en dat heeft een naam, en bevestigd dat er zeker 'iets' is. Maar ondertussen begonnen de puzzelstukjes/vermoedens wel op zn plek te vallen, en was/is gedrag heel verklaarbaar geworden. Bij ons was het vanaf jongs af aan wel duidelijk dat hij wat anders was dan anderen. Veel prikkels kon hij niet hebben. Gingen we zomaar naar de winkel.....drama! Hadden we hem (toen 1,5-2) s ochtends verteld dat we smiddags naar de winkel gingen, was het geen probleem. Veel voorbereiding en rust, reinheid, regelmaat en structuur was en is hier echt een pre!!! Dat we niet eerder zijn begonnen met de onderzoeken? Was voor ons meer dat we het belangrijk vonden dat hij zelf alles goed duidelijk kon maken en kon vertellen hoe hij zich voelde. Een paar mensen om ons heen en school weten dat onze zoon autistische en hoogsesitief is, maar verder eigelijk niemand.... mocht het opvallen er we worden erop aan gesproken dan zijn we er eerlijk over. Wij zijn naar een lezing geweest van Balans... heel intressant en veel te weten gekomen. www.maatjeswerkautisme.nl. Veel succes, probeer het een plekje te geven. En geniet ook van de mooie eigenschappen van autisme, want die zijn er ook genoeg!