Snap
  • Gezond
  • mamaplaats
  • spanning
  • operatie
  • kno
  • gehoorverlies

Hoort ze me wel ?

Al enige tijd lijkt Lieke ons niet goed te horen , haar spraak gaat achteruit en van alle kanten af word ik voor gek verklaard ....

Al vanaf Januari dit jaar heb ik het idee dat Lieke steeds moeilijker zich verstaanbaar kan maken. Ze kon altijd keurig spreken en duidelijk en heeft totaal geen moeite om zich uit te drukken.

Maar waar het begon met af en toe een gekke uitspraak word het steeds meer onverstaanbaar niet alleen voor mensen die verder afstaan maar ook voor mensen dichtbij. 

Sinds enkele weken zelfs zo erg dat wij haar als ouders ook steeds vaker niet goed begrijpen. En wat krijg je dan een boos en gefrustreerd kind. 

Ik kaart dit dus al een aantal maanden bij Consultatie bureau en school aan. 

Maar het zou te maken hebben met allerlei rand factoren en aan haar speen. Prima speen overdag uit. Nog steeds verbeterd haar spraak niet maar verergerd het juist. 

Ook lijkt het wel of ze het gewoon niet hoort steeds vaker zegt ze wat ? Of lijkt ze je niet te horen en word je volledig genegeerd. Of als je iets vraagt merk je dat ze een deel heeft gehoord maar door wat ze vervolgens uitvoert merk je ook dat ze je niet goed heeft verstaan. Bijvoorbeeld pak jij even Max zijn speen terwijl je bij de box staat en dan pakt ze zijn been. En zo heb ik nog duizenden voorbeelden. 

Maar vervelender dan dat is dat het lijkt of ze pijn heeft. Zodra ik de stofzuiger aanzet ze het uitgilt haar oren pakt en intens gaat huilen de stofzuiger uit zet zelfs de stekker uit het stopcontact trekt. Of snel naar boven vlucht. 

Lieke huilt al vanaf haar geboorte veel. Ze is een huilbaby geweest en bij veel geluid en bepaalde klanken word ze erg prikkelbaar. Ik dacht altijd dat ze gewoon heel prikkel gevoelig is. Maar niets is minder waar....

Onze vaste begeleider van het consultatie bureau kwam na een aantal weken ziektewet terug en merkte meteen op dat Lieke qua spraak flink achteruit was gegaan. En adviseerde en afspraak bij de KNO arts. Even neus leeg slurpen en oren uit laten spuiten dacht ik. Aangezien die inderdaad een vreemde vorm van oorsmeer hebben waardoor het gehoor kan verslechteren.

Maar ik zat nog geen 3 minuten binnen bij de KNO arts met Lieke toen ze zij ik zie al wat het probleem is.

Nu blijkt dat Lieke die al 3 volle jaren verkouden is. Afgesloten neusgaten heeft door haar amandelen bij haar neus. Maar dat niet alleen haar oren lopen vol vanuit haar holtes en daardoor staan haar trommelvliezen op springen . En zijn er al littekens te zien op haar trommelvliezen en zit haar gehoor gang inderdaad helemaal verstopt er worden droge kokertjes van wit oorsmeer verwijderd en daarna valt de KNO arts met de deur in huis. 

Uw dochter hoort u bijna niet dat kan niet anders en ze moet wel heel veel pijn hebben aan haar oren want ze staan gewoon op scheuren. Ik vermoedt aan de littekens te zien dat dit al langere tijd af en aan gebeurt en het kan zelfs betekenen dat ze blijvende gehoor schade heeft.

We gaan buisjes plaatsen en haar neus amandelen verwijderen. In de hoop dat haar holtes vrij komen en haar gehoor terug komt.  Maar ik durf u niet te beloven dat dit gaat werken. Zo niet moeten we later een ander plan maken.

Ik dacht dat de grond onder mijn voeten vandaan werd getrokken. Dit had ik namelijk echt niet verwacht ! 

Verder werd er verteld dat dit waarschijnlijk de oorzaak is geweest van al het huilen. Het veranderd natuurlijk niks aan de situatie maar na 3 jaar vallen alle puzzelstukjes op zijn plaats. De vragen die de KNO stelde de volgende vragen die er uit onze antwoorden kwamen alles viel op zijn plek. 

Verdriet doet het me wel er had een hele boel leed bespaard kunnen blijven als we dit 3 jaar terug hadden ontdekt. Geen hechtingsproblematiek en geen dagelijks gefrustreerd kind van de pijn en het moeilijk kunnen communiceren. Gelukkig woont ze in een gezin waar niemand uitgerust is met een volume knop dus kan ze ons nog redelijk verstaan. Maar het verklaard wel waarom ze zelf ook niet kan fluisteren.

Inmiddels weten wij dat Lieke geopereerd word op 17 december .

Hebben we de anesthesie al gesproken en hopen wij natuurlijk dat alles hierna goed komt. 

Ik hoop het zo voor haar dat ze ons goed zal kunnen verstaan en dat ze geen pijn meer heeft ook al is ze een ontzettende bikkel.

Maar ik heb een steen in mijn maag mijn kleine meisje onder narcose. Na alle onderzoeken met Jayson zijn we wel wat  gewend maar operaties die had ik toch echt liever nog heel lang overgeslagen. 

En vooral omdat nu in de Corona tijd er maar 1 van ons bij haar mag zijn en blijven. Voelt toch dubbel.

Zijn jullie kindjes wel eens geopereerd en hoe hebben jullie dit ervaren ? 

Hebben jullie nog tips ?  Laat het weten in een reactie. 

Bijvoorbeeld wat neem je mee voor zo'n dag ? 

3 jaar geleden

Doen we uiteraard en ze koos mama gek wel ik had papa gedacht

3 jaar geleden

Kijk hier heb ik wat aan praktische tips ! Ik ga ze in acht nemen bedankt 😊😇

3 jaar geleden

3 jaar geleden

Lieve van Lieke, wat naar dat jullie hier nu pas achter komen. Ik heb geen ervaring met de hele situatie, maar onze dochter heeft 2 jaar geleden toen ze 2,5 was wel ook buisjes gekregen en de neusamandelen geknipt. Heel eerlijk, het is even heftig, maar ze zijn er super snel weer bovenop! Onze dochter heeft even moeten huilen toen het kapje kwam en was na de ingreep (die amper 15 min duurde) bij het wakker worden heel erg verdrietig. Gelukkig kon ik haar snel bij me houden en troosten. Eenmaal terug op de kamer gewoon veel knuffelen en na een half uurtje viel ze in slaap. Mijn tips: trek een donker shirt aan (niet te nieuw), want het kan wat bloederig zijn en je wilt ze toch gewoon lekker kunnen vasthouden. En neem haar eigen flesje met drinken mee en een zachte eierkoek. De eigen pyjama en een setje schone kleding. Ze krijgen een ijsje in het ziekenhuis, maar even iets te snoepen is wel lekker. Bij thuiskomst heb ik haar met een zetpilletje in bed gelegd en toen ze wakker werd was het eigenlijk weer zo goed als oke. Hou er wel rekening mee dat ze de dag erna nog niet naar de opvang mag, de wond moet even goed herstellen. Veel succes!