Endometriose

Op mijn 14de werd ik voor het eerst ongesteld. Superblij was ik want dat betekende dat ik op spitzen mocht dansen. (Balletscholen) Die blijdschap hield snel op. Ongeveer een jaar na mijn eerste menstruatie begonnen de klachten. Misselijk, hoofdpijn maar vooral extreme buikpijn.  Op mijn 16de ben ik hiervoor naar de huisarts gegaan. Daar kwam ik helaas niet veel verder. Deze klachten horen erbij en neem maar een paracetamol. Ik ben aan de pil gegaan. Hierdoor werden de klachten wel minder. Uiteindelijk koos ik voor de mirena spiraal. Na de eerste paar maanden hele heftige menstruaties te hebben gehad werd ik daarna bijna niet meer ongesteld en was de pijn goed te doen. 

Na 4,5 jaar de spiraal hebben gehad. Begon de extreme buikpijn weer terug te komen. De spiraal ging er uit. Dit keer werd ook door huisarts wel serieus genomen en doorverwezen naar het ziekenhuis. Na meerdere onderzoeken was er een groot vermoeden dat ik endometriose heb. Door dit zeker te weten zou ik een kijkoperatie moeten ondergaan. Net klaar met mijn studie en volledig eigen risico heb ik besloten deze niet te ondergaan. Aangezien er geen medicijn is tegen endometriose. 

Met een kinderwens al vanaf ik mij kon heugen heeft dit mij wel aan het denken gezet. Hier later over meer.