De bevalling van onze oudste dochter

Volgens de echo zou ik op 9 november 2006 uitgerekend zijn, maar volgens mijn eigen berekening zou het rond 28 oktober zijn.  Ik voelde me hartstikke goed en had maar een klein buikje, waardoor ik tot het laatste moment nog lekker actief was. Wel gaf de verloskundige aan dat de baby nog niet was ingedaald en dat ik dus meteen moest gaan liggen als de vliezen zouden gaan breken. Op vrijdagochtend 27 oktober ging ik rond half 7 even plassen, maar er kwam wel heel veel uit:de vliezen waren gebroken. Ik ging gauw plat op bed liggen en mijn vriend belde de vk. De vk was er binnen een half uur en was behoorlijk in paniek; het kindje was nog niet ingedaald en dus moest er een ambulance komen. Rond de tijd dat de buurtkinderen naar school gingen, kwam de ambulance bij ons aan. Grappig genoeg was ik super relaxed en vertelde honderduit tegen het personeel. Na diverse onderzoeken in het ziekenhuis bleek dat de vk een fout had gemaakt: ons meisje bleek wel degelijk ingedaald te zijn en sterker nog: ik mocht gewoon weer met mijn vriend in de auto mee naar huis. Het was een hele rare gewaarwording: daar stond ik dan in mijn pyjama zonder schoenen ( was geen tijd voor...) te wachten tot mijn vriend de auto had gehaald. Daarnaast voelde het ook niet fijn om naar huis te moeten: door de situatie met de ambulance en alles er om heen, was ik er gewoon vanuit gegaan dat ons meisje die dag geboren zou worden... Op zaterdagochtend vroeg, 28 oktober 2006, moest ik me vanwege infectiegevaar (gebroken vliezen, maar nauwelijks activiteit) opnieuw melden in het ziekenhuis en werd de bevalling ingeleid. Helaas is het toen helemaal mis gegaan. Na een paar uur lichte been en rugweeen, viel de hartslag van onze baby bijna helemaal weg en daarna was het helemaal gedaan met mijn rustige gevoel. De gyn riep:"We moeten NU iets doen, want anders gaat het kind dood!'' Gewoon met mij erbij. Ik kan nauwelijks nog ademen en kreeg extra zuurstof, waarna ik een spoedkeizersnee kreeg. Uiteindelijk werd om 11.31 uur ons prachtige poppetje helemaal gezond geboren. Wel hebben we na enige tijd nog een gesprek gehad met die gyn, want zo'n uitspraak met de toekomstige moeder erbij, kan toch eigenlijk niet. Zij gaf dit gelukkig wel toe. De avond dat mijn ouders voor het eerst oma en opa werden, hadden ze 's avonds een verjaardag bij de buren. Een verpleegkundige had het over een hele heftige bevalling die ze die dag had mee gemaakt....dat was dus die van ons!