Snap
  • Bevallingsverhalen

Welkom op de wereld lieve Dain!!

In mijn eerdere blog vertelde ik al over het strippen, helaas ging dat niet. Bij 41+4 zou ik naar het ziekenhuis moeten...

Maandag (41+3 weken) begon het overdag een beetje te rommelen. Flink wat harde buiken en voelde me gewoon blegh.. mijn moeder was bij me en zag gewoon aan me dat er wat stond te gebeuren. M'n gezicht was opgezet en getekend.. 'het zou zo maar vandaag kunnen gebeuren meis' zei ze nog. 

Die nacht werd ik om 1.00 uur wakker van de pijn, dit waren geen harde buiken meer, maar ook nog geen weeën had ik het idee.. Ze kwamen nog onregelmatig, maar moest ze wel wegzuchten. Tot 5.30 uur heb ik dat ook gedaan in m'n eentje, m'n vriend sliep lekker door. Die kan alvast wel wat slaap gebruiken dacht ik zo. Om 5.30 uur ging zijn wekker voor het werk. Ik zei gelijk: ,,bel je collega maar dat je niet komt, volgens mij is het begonnen." Ook had ie gelijk onze verloskundige/vriendin Tessa gebeld en die kwam gelijk even kijken rond 06.15 uur. 

En ja hoor, 3 cm ontsluiting! Yes! De vorige keer heb ik 12u lang (incl breken vd vliezen e.d.) over 2 cm gedaan, dus was nu wel opgelucht! Vliezen breken kon ze over 1 à 2 uur doen, maar ik had het liefste zo snel mogelijk. Het zou alleen wel wat heftiger worden misschien. Maar dat is voor latere zorg dacht ik! Vliezen gebroken en dat zag er goed uit, we konden dus voorlopig gewoon thuis blijven. 

Na het breken van de vliezen ging het hard.. binnen een uur zat ik aan de 8 cm. Zo, dat hadden we niet verwacht! Maar omdat we thuis waren en het nog zo vroeg was, hadden we nog geen opvang voor onze dochter van 3. Ze sliep nog. Totdat ik tussen de weeën door ineens hoorde: ,,Mama, ik ben wakker!!" Oei.. Frank, ga gauw naar d'r toe!! ,,Ik kom wel naar jou mama," riep ze nog. ,,Nee Evi! Doe dat maar even niet!!" Gelukkig kwam daar net oma aan en kon ze met haar mee. M'n schoonmoeder spiekte nog even bij mij en wenste me nog succes! 

De weeën waren heftig wel, m'n vriend kon niet weg, had hem echt nodig! In z'n hand knijpen en hij in m'n rug porren. Dat laatste stukje duurde nog wel even, door op m'n andere zij te liggen ging het verlieverlee toch weg en kon ik om 09.00 uur beginnen met persen! Dat persen deed me nog wel heel zeer in mijn buik, de vk dacht nog heel even dat zijn schoudertje(s) misschien vast zat(en). Gelukkig was dat niet zo! Ineens telefoon.. voor de vk (collega van Tessa was erbij), het was het ziekenhuis. De vk zei dat ze even niet kon bellen, omdat er elk moment een baby geboren kon worden. Maar toen vroegen ze naar mij, waar ik bleef want ik had een afspraak in het ziekenhuis! Ooooh ja, zegt de vk, ZIJ is nu aan het bevallen! Oke, duidelijk :-) 

Tijdens het persen kwam 'the ring of fire', zijn hoofdje is dan net wel/net niet geboren en zorgt voor n brandend gevoel. Poeh heftig! Ik raakte even in paniek. Ik voelde dat z'n koppie eruit was, maar nu.. Tessa sprak me even streng toe en hielp me door die laatste minuut heen! Wow.. na 17 minuten persen was daar dan het verlossende woord, Dain is geboren!!! (Spreek je uit als Deen) Gelijk werd ie op mijn buik gelegd en waren we natuurlijk intens gelukkig! 

Alles zag er prima uit, Dain had 2 mooie 10en gekregen voor z'n Apgar-test en Tessa kon nog even 3 hechtinkjes plaatsen bij mij. Dain was heel rustig en keek wijs in het rond, wat een mooi manneke. Wat een rijkdom!! 3695 gram en 53 cm, prima dus! En ik kon gewoon thuis bevallen, hoe fijn is dat! 

's Middags kwam m'n buurvrouw gelijk even langs om ons te feliciteren, maar ze had alles gehoord en dus de hele bevalling ook meegemaakt! Ze kon de minuten meetellen tussen de weeën en hoorde toen ineens niets meer en dacht van nu is die kleine geboren! De buurjongen werd er ook wakker van zei ze, die vroeg of de buurvrouw aan het bevallen was ofzo! Haha! Leuk, zulke dingen! Blijft je altijd bij!

Nu is Dain alweer 4 dagen oud en hij doet het prima. Was eerst héél rustig, maar begint nu wat feller te worden. En hij is zo knap :-) Zo klopt het toch vaak dat de dreiging van het inleiden toch een bevalling kan 'veroorzaken', in mijn geval klopte het. Na 11 dagen over tijd werd het ook wel tijd! Wij genieten verder van ons heerlijke manneke en zijn trotse grote zus!! 

9 jaar geleden

Gefeliciteerd!! Ik ben ook thuis bevallen, maar ik ben toch wel blij dat onze buren toen niets hebben gehoord hoor ;)