Voorbereidingen op bevalling bij stuitligging

Ik weet niet meer precies wanneer het was, maar met de liggingsecho kwamen we er achter dat onze kleine man in stuit lag. Tot dan toe alleen de gebruikelijke kwaaltjes gehad en echt niks te klagen gehad over mijn zwangerschap. En nu eigenlijk ook niet, behalve dat de bevalling als medisch gezien gaat worden en we toch wel wat keuzes moeten gaan maken.

De verloskundige was super vriendelijk en gaf ons de nodige informatie rondom de bevalling, maar vooral ook omtrent wat we nog konden gaan doen/ proberen om de vriendelijke man in mijn buik te laten draaien. Ik had er een hard hoofd in dat hij nog zou gaan draaien, aangezien ik hem dus al weken op dezelfde plek voelde trappelen wist ik wel dat hij al heel lang zo lag. Maar in het kader niet geschoten is altijd mis, en aangezien ik toch wel heel graag thuis wilde bevallen toch alles aangegrepen om hem te laten draaien.

We begonnen dan ook dapper aan de moxa therapie, in 75% van de gevallen draait het kind in de baarmoeder. Na de eerste behandeling kreeg ik zo'n sigaar mee naar huis en kon manlief iedere avond mijn kleine teen onder behandeling nemen. Wat hebben we gelachen samen, en aiii wat heb ik n lage pijngrens. Maar alles voor een draaipoging en thuisbevalling, want ja die keuze had ik al wel gemaakt... Na 2 weken met zo'n sigaar richting mijn kleine teen gedrukt te hebben en 3 behandelingen bij de acupunctuur gehad te hebben, had onze meneer zich geen millimeter gedraaid, helaas.

Met nog steeds in mijn achterhoofd dat ik toch wel heel graag thuis wilde bevallen ging ik naar mijn eerste afspraak in het ziekenhuis bij de gynaecoloog. We hadden een intakegesprek over wat er zou gebeuren als hij niet zou draaien en waar we rekening mee moesten houden. Tevens kregen we de vraag of we een uitwendige versie wilden proberen, hierbij draaien ze je kindje door aan je buik te duwen en trekken om zo het kindje te laten draaien. Uiteraard wilde ik ook dit proberen, nogmaals, alles voor een natuurlijke thuisbevalling.

Enige tijd later mochten we ons melden voor de uitwendige versie. Je wordt eerst aan het CTG gelegd (voor mij de eerste na 36 weken zwangerschap). CTG zag er goed uit en ik kreeg een spierverslapper om te zorgen dat mijn buik ontspannen was. De gynaecoloog en verloskundige hebben lopen duwen en trekken, maar ook nu weer geen millimeter beweging. Mijn pijngrens was inmiddels best verschoven, mijn vriend heeft ze op een gegeven moment echt moeten zeggen; 'En nu is het genoeg, ze heeft pijn!' Dat klopte ook wel, maar ik wilde zo graag dat het zou lukken... Na de mislukte draaipoging gaven ze mij ook aan dat een tweede keer geen zin had om te proberen aangezien ons mannetje echt vast lag. Damn, wat een tegenvaller!

Daarna nog even aan CTG en helaas wat dipjes in de hartslag van de kleine. 's Avonds om 20u weer terug voor CTG, en ook hierin 1 dipje (in 1.15u tijd). Maar toch reden om me de volgende dag weer te mogen melden voor een CTG. Uhhm ja dat kan, maar het was mijn laatste werkdag en aangezien ik niet echt van het vooruitplannen ben kwam dit niet helemaal uit in mijn schema. Uiteraard hielden ze daar in het ziekenhuis geen rekening mee en om 14.15u mocht ik me toch echt melden voor CTG. Ach alles voor de baby, dus maar weer aan CTG en dit keer helemaal goedgekeurd! We mochten naar huis en gaan bedenken wat we dan zouden willen, natuurlijke bevalling of geplande keizersnede. Met nog 4 weken tot de 40 weken, had ik het idee dat we nog wel even hadden.

Mijn vriend liet de keuze volledig bij mij liggen, ik kon het er wel goed met hem over hebben, maar hij vond het mijn lijf en mijn keuze en stond dan ook 100% achter welke keuze ik ook zou maken. We hebben ons goed laten informeren en uiteindelijk gekozen voor een natuurlijke stuitbevalling.

Zijn jullie benieuwd naar hoe wij/ ik deze keuze hebben gemaakt? Meer dames ervaring met deze keuze?

disclaimer: gelukkig hebben we in Nederland het geluk dat we deze keuze mogen maken en ik wil hiermee ook niemand voor het hoofd stoten die een andere keuze maakt/ heeft gemaakt. Doe waar je je goed bij voelt en luister vooral naar de artsen, je hebt met een stuit namelijk te maken met een medische bevalling en de gezondheid van jou en je kindje staat altijd voorop!