‘Voor mijn gevoel stopte de wereld even met draaien.’

[29-03 00:30]De verloskundige draaide om en keek ons aan, “lieve meiden ga jullie spullen maar pakken, het is begonnen.” Voor mijn gevoel stopte de wereld even met draaien, mijn lichaam werkte door en ik zag mijn handen de spullen pakken. ‘Baby kleertjes’? hoorde ik Joelle achter me vragen. “Nee dat gaat ze nu toch nog niet passen en misschien kunnen ze het nog even rekken. De hoop is tot 34 weken nu.... “ Ze legde ons uit wat er ging gebeuren en dat ons meisje een tijdje in de couveuse moest.. 

Toen de verloskundige de spoed eisende hulp had gebeld en ons op weg had geholpen ging ze weg en ik storten even helemaal in. Wat een onmacht!! Mijn meisje die verging van de pijn was mij aan het opbeuren; “pak even je moment schat, ik kan nog even wachten.” En knuffelde me zover ze kon tussen de weeën door. Wat een power vrouw heb ik toch!❤️ Ik herpakte me gelukkig heel snel en dacht dit kan er ook nog wel bij! Were in this together...

In het ziekenhuis werden we warm ontvangen en toen om half 3 alle testen waren gedaan kregen we te horen dat er al een kamer klaar was gemaakt met ook een bed voor mij, wat was ik dankbaar dat ik in deze tijd erbij mocht zijn en ik naast Jo mocht slapen!🙌🏼 Gelukkig blijkt Joëlle een van de weinige te zijn waarvan het lichaam het heeft tegen gehouden.