Snap
  • Bevallingsverhalen

Uit praktisch oogpunt.

Nog vijf weken. Ik moet nog vijf weken, 35 dagen. Het klinkt als niets. Is het normaal dat ik er ontzettend zenuwachtig van word? De geboortekaartjes liggen zo goed als klaar. Mijn kind heeft een naam. Mijn kind heeft een kamertje. Moeders heeft het kraampakket op haar slaapkamer staan. Wat een ding is dat trouwens, niet normaal. Alles wat er in zit, is groot. Blijkbaar is het nodig. Daar krijg ik het ook wel een beetje benauwd van. Vooral van die grote maandverbanden, niet normaal. Ik moet er even niet aan denken hoeveel en wat die dingen dan precies moeten opvangen. Het kraamcentrum is langs geweest en is al m'n kastjes en laatjes afgegaan. Ik moet dus nog wat hydrofiele luiers aanschaffen, die heb ik niet genoeg. Ik moet nog zorgen dat de adressen op de enveloppen komen. Ik moet zorgen dat er volgende week een koffertje klaar staat voor het ziekenhuis. Het komt nu ZO dichtbij. Het wordt ZO echt nu, ik krijg er de kriebels van. Aan de ene kant wil ik heel graag dat mijn lieve kindjes mijn buik uitkomt. Het is ontzettend druk bezig, ik krijg er gewoon zere ribben van. Het lag ook nog verkeerd om, bleek vorige keer bij de verloskundige. Het zal dus nog moeten worden omgedraaid. Ook weer zo wat. Het houdt gewoon niet op. Heb je het ene afgehandeld, komt het volgende alweer om de hoek kijken. Soms denk ik wel eens dat ik het niet trek. Dat is 's avonds in slaap val en de volgende ochtend gewoon niet meer wakker zal worden. Van vermoeidheid. Godzijdank is dat niet gebeurt, maar ik ben er wel eens bang voor. Er zijn wel eens momenten dat ik heel goed besef waarom een kind een vader en een moeder moet hebben. Omdat de moeder het in haar eentje gewoon te zwaar heeft. Maar ja, elke dag gaat weer voorbij. De weken gaan voorbij. De maanden gaan voorbij. En stap voor stap kom ik steeds dichterbij. Steeds dichter bij het punt dat ik serieus alles geregeld moet hebben. Dat punt is bijna. Ik ben er bijna klaar voor. Ik hoop dat mijn kleine, lieve schoppertje toch nog een paar weekjes blijft zitten. Gewoon, uit praktisch oogpunt.

11 jaar geleden

haha dat was wat ik ook wilde zeggen, sla in dat kraamverband! De billendoekjes is een zeer goede tip, die had ik ook gehad en dankbaar gebruik van gemaakt! succes met de laatste loodjes!

11 jaar geleden

Hahahahaha ja dat kraampakket daar word je naar van de eerste keer als je dat allemaal bekijkt :-). En weet je wat? Er zit lang niet genoeg in aan kraamverband! Koop daar ook maar wat extra pakken van, hahahaha. En ik weet niet wat je normaal draagt, maar een paar grote zachte Hemaslips of boxers zijn ook wel erg fijn voor die eerste periode :-). Nog wat kleine tips waar je - zeker bij een eerste - misschien niet aan denkt: Billendoekjes en een fles voor warm water - zet het op je toilet en badkamer. Mama is na een bevalling namelijk ECHT NIET TOE aan wc papier, ongeacht hoe zacht het nu ook lijkt. Begin ook nu maar met boodschappen inslaan voor in je kraamtijd, dus voldoende koffie, thee, beschuit, muisjes enz. En zorg dat je eea aan maaltijden in de vriezer hebt staan, altijd handig voor die periode. Gewoon nu een keertje extra veel koken en dan invriezen (stamppotten, soep, pasta, dat soort dingen). En als je vragen of onzekerheden hebt....gewoon je verhaal hier (of elders) doen hoor! Dat helpt, ook al is het maar een beetje!