Thuis bevalling bij een volgende zwangerschap?

Bedankt voor je prachtige lange verhaal. Wauw!

Heel herkenbaar, ik haalde VO maar na 3 kwartier persen was er letterlijk niks gebeurt. Hoofdje zat even ver en niemand kon erbij. Nu 2 jaar later in voorbereiding op de aanstaande bevalling kreeg ik eindelijk bevestiging. Mijn Doula vertelde aan de hand van alle problemen tijdens de bevalling dat mijn kindje inderdaad verkeerd heeft gelegen (aangezichtsligging met hoofdje op borst) ik zat dus op het midden van het hoofdje te persen, een positie waarin je je kindje er NOOIT uit kan krijgen. Ook duurde de bevalling daardoor extreem lang en was er maar traag vooruitgang. Ook begonnen mijn weeën niet vanzelf en braken mijn vliezen spontaan voor de bevalling begon. Mijn tip voor jou: zwangerschapscursus bij een goede doula (marlies uit Gorinchem kan ik echt aanraden) Ik heb een hele serie oefeningen gehad om de spieren in mijn bekken 'gelijk' te maken (als de ene kant sterker is dan de andere kan je kindje verkeerd indalen of zelfs niet) zodat er meer ruimte komt voor de baby om uit zichzelf goed te gaan liggen. Ook hebben we alles van de vorige bevalling doorgesproken, hoe we dit kunnen voorkomen. Hoe we de baas kunnen blijven tijdens deze bevalling, ondanks het ziekenhuis. En heeft ze ons begeleid met het maken van ons bevalplan. Het staat nu allemaal veel duidelijker op papier zonder aanvallend te zijn naar het personeel toe. Eventueel kun je ervoor kiezen om een doula van begin tot einde van je bevalling in te huren. Zij begeleid jou dan, vanaf de eerste start thuis. Regelt de communicatie met het personeel en zorgt ervoor dat jou wensen zo veel mogelijk waar worden. Ook al beval je dan in het ziekenhuis, hun krijgen vaak veel meer voor elkaar dan 'gewone' burgers. Nog een tip, lees eens de info over de WGBO (misschien gooi ik hierover binnenkort nog een blog online) Heb een korte en bondige uitleg over deze WET tijdens behandeling (dus ook bevalling) Wat je rechten zijn, wat de plichten zijn van behandeling. Als je interesse hebt moet je maar even een berichtje sturen. Ik weet wel dat niemand tijdens mijn eerste bevalling hier ook maar een seconde aandacht aan heeft besteed. Er gebeurde van alles, er was nergens uitleg over, geen ruimte voor overleg, en al helemaal geen ruimte om het op mijn manier te doen. Dit gaat vol in tegen de wet die hierover gemaakt is. De patient heeft ten alle tijde recht op uitleg, overleg en tot weigeren van een bepaalde behandeling of delen hiervan. Alleen in geval van levensreddend handelen of ter voorkoming van ernstige handicap vervalt dit recht. Ook als de persoon zelf niet meer bekwaam is tot het maken van beslissingen heeft de eerste in lijn (wettelijk vertegenwoordiger zoals echtgenoot, ouders e.d.) het recht tot het maken van beslissingen over weigeren van een bepaalde behandeling. Nog een puntje, je kan ervoor kiezen thuis te bevallen, maar een verloskundige/kraamverzorger/arts mag hier niet bij assisteren, deze kunnen in geval van problemen/complicaties hun bevoegdheid tot het uitoefenen van hun beroep verliezen. (soms doen ze het toch.. maar je zal niet zo maar iemand vinden) Ook zul je in het ziekenhuis een officieel papier moeten ondertekenen waarin je aangeeft zelf aansprakelijk te zijn voor het weigeren van medische zorg. Soms wordt zelfs gedreigd met aangifte wegens kindermishandeling. Als je besluit niet voor een geplande keizersnede te gaan, vanwege een mogelijkheid dat je bekken te smal is, willen ze ook wel eens dreigen met aangifte. In dit geval sta jij wel in je recht om een TOL (trail of Labor) aan te gaan. Een aangifte is hier ook niet op zijn plaats. Alleen wanneer zeker is (bekkenbodemmeting) dat je kindje te groot is voor jou bekken, en je een keizersnede weigert, zou jij uit je bevoegdheid tot zelfbeschikking/handelsbekwaamheid kunnen worden gezet. Je brengt dan het leven van jezelf en je kindje in serieus gevaar, omdat ze zeker weten dat je kindje er nooit uit kan. Trouwens.. ik raad je zeker niet aan om alleen thuis te bevallen. Hoe graag ik het zelf ook zou willen, dat risico moet je niet bewust willen nemen. Wel kun je er voor kiezen om wat later naar het ziekenhuis te gaan (of binnen te gaan..) Dan volgens de officiële regels, je moet natuurlijk ook weer niet in de auto bevallen dus let hier wel mee op. Als je toch een zo persoonlijk mogelijke bevalling wil, raad ik je de doula aan, tijdens de bevalling. En die cursus over training van het bekkengebied is ook zeker niet weg. De oefeningen hiervoor kun je terugvinden op spinning babies, daily Essentials, maar zul je hoogst waarschijnlijk ook via de doula aangeraden krijgen. (je moet wel betalen voor dit filmpje zo een 15 euro, maar als het je een keizersnede bespaard is dit het meer dan waard) De doula zelf zal nog meer oefeningen geven, maar het filmpje is een hele goede start. Ik hoop dat je nu een beetje weet waar je aan toe bent. Ook ik zie nog wat op tegen de bevalling, maar sinds de doula is geweest gaat het stukken beter. Toch weet ik dat zelfs een keizersnede het waard is, en was dat ook de reden waarom ik voor een tweede ging. Ondanks mijn vreselijke ervaring bij de eerste (zie blogs) kon dat me niet tegenhouden. Maar geef het tijd. Je merkt het vanzelf als de angst kleiner is dan het verlangen naar een tweede kindje. Dat gebeurde bij mij ook! (al betekend dat niet dat de angst weg is hoor..) Trouwens kan er ook rond de 36ste week een bekkenbodem onderzoek worden gedaan, deze meet (dacht ik) de verhouding tussen jou bekken en je kindje. Hiervan weet ik alleen dat het niet vaak gebeurt. En ook dat het een schatting is, ze weten uiteindelijk niet precies hoe groot je kindje is als het geboren wordt. Ik ga dit zelf nog even navragen bij mijn verloskundige, maar denk dat ik het gewoon wil proberen en dan zie ik wel waar het schip strand.. Succes!

Bedankt voor je reactie !! Jeetje ook heftig zeg, ik ga inderdaad is overleggen met een arts.

Lief dankje! Fijn weekend,.