Terug in de tijd.. Deel 3

Vandaag zal in het teken staan van onderzoeken, er is geen reden om aan te nemen dat de baby vandaag al komt. Toch is mijn eerste gedachte als ik wakker word: Als de baby vandaag komt, heb ik tenminste goed geslapen.

Mijn vriend staat in de file en de eerste echo van de dag is dus zonder hem. Nadat de baby uitgebreid is bekeken door de cardioloog en de gynaecoloog, wordt ook door hen geconcludeerd dat de baby krachten aan het sparen is. Maar, zij willen dat niet afwachten. Ze willen de baby vandaag halen! Op het moment dat ze dit vertellen, komt mijn vriend binnen. Het eerste wat hij hoort is dat hij vandaag vader gaat worden.

Dagen hebben we af moeten wachten, en nu zit er ineens haast bij. Er is niet eens meer tijd om met de bloedverdunners te stoppen, dus zal de keizersnede onder volledige narcose plaats vinden.

Die middag wordt onze dochter geboren. Piepklein, maar beresterk. 

Ze is al ruim een uur oud als we elkaar mogen ontmoeten, maar er is meteen herkenning van beide kanten. Ze was onrustig, maar bij mij is ze meteen stil. Ze nesteld zich tegen me aan en ik verberg mijn gezicht in haar nekje. Ik ben niet bezig met de witte jassen om ons heen, of met de slangetjes aan haar lijfje. Ik ben niet bezig met de operatie die nog boven ons hoofd hangt. Ik ben alleen maar bezig met nu, met dit moment. Met het allermooiste, sterkste, dapperste meisje van de hele wereld. Ik snuif haar geur op en denk alleen maar: Jij hoort bij mij.