Snap
  • Bevallingsverhalen
  • zwangerschap
  • Bevalling
  • slapen
  • weeen
  • week
  • 34

Slapeloze nacht zonder mijn gezin

Is het zover?

Zoals ik al eerder had verteld waren wij erachter gekomen dat de 4de onderweg was. Onverwachts weer naar de babywinkels, nieuwe kinderwagen, wiegje, badje, commode en alles wat daarbij hoort.Wij hadden net het afgelopen jaar alles weg gegeven, want een baby; nee dat wilde wij niet meer althans niet nu! 

Nu hij toch onaangekondigd komt, zijn we heel gelukkig en blij en tegelijkertijd een beetje in de war. Het roer moest namelijk even om. Wij naderen de uitgerekende datum. Ongeveer 8 weken voor de uitgerekende datum begon het te rommelen. Het voelde even niet goed, de verloskundige had haar twijfels en nam mij mee naar het ziekenhuis. Na onderzoek werd geconstateerd dat ik een nacht ter observatie moest blijven.Nee, dat was het laatste waarop ik zat te wachten. Onze zoon van 2 is nog aan de borst.

 Hoe gaan we dat doen?

Blijven slapen mocht niet en ik naar huis was ook geen optie. Oh oh wat was dat verschrikkelijk hartverscheurend om hem te horen huilen. 

Ja hij was naar huis met papa en zijn grote broer en zus. Papa is zijn maatje, maar raad eens? Die heeft geen tietie zoals hij dat zegt. Na midden in de nacht een balletje trappen met papa heeft hij letterlijk gehuild tot dat zijn ogen dicht vielen. 

Dat zijn dan van die momenten als moeder dat ik mij echt machteloos voel. Ik werd vroeg in de ochtend wakker gebeld door mijn gezin, zij zaten vol smart te wachten op het verlossende woord! Ja, ik mocht naar huis toe. Het bleken zware oefen weeën te zijn. Advies houd rust, slik paracetamol als het echt niet meer gaat. Het leek wel een eeuwigheid dat ik zonder mijn gezin sliep.Zij kwamen letterlijk de kamer binnenstormen met tranen in hun ogen van blijdschap! Zo fijn om weer te knuffelen. 

De dagen gingen voorbij met hier en daar een steek. Harde buiken als cement. Het was echt doorbijten!!! Ongeveer 6 weken te gaan tot de uitgerekende datum. Wat een spanning in huis. De vluchtkoffer staat al bij de voordeur! 

Ik zat rustig in de tuin naar onze spelende kinderen te kijken, tot dat ik plots mijn man belde en zei; schat ik denk dat het begonnen is. Deze weeën komen veel frequenter en pijnlijker! 

Mijn man zijn gezicht trok lijkbleek weg. Was het dan nu echt zover!!! Lees mijn volgende blog voor meer!! Bij 60 volgers komt leuke afbeelding bij kijken en een prijs wie weet zien we elkaar daar!!!