Snap
  • Bevallingsverhalen
  • #prematuur

Prematuur

Hoi allemaal. 

Mijn naam is Chantal en ik ben nieuw hier op mamaplaats. Moeder van 2 prachtige dochters. Met onze eerste was het moeilijk om zwanger te worden door mijn gezondheids problemen. Uiteindelijk lukte het om zwanger te worden met iui. Ziekenhuis in ziekenhuis uit. Dat is zo frustrerend en vergt veel van je. 

De eerste 12 weken waren ook heel erg spannend. Helaas veel overgeven en extreem maagzuur. Na de 12 weken ging het gelukkig goed. Extra controles tussendoor en alles bleef goed gaan. 

Toen we met 36 weken voor controle echo naar het ziekenhuis gingen zagen we aan de Arts dat er iets aan de hand was. Uiteindelijk zei hij dat ons meisje op zeer korte termijn geboren moest worden, omdat ze vanaf de 32 weken niet meer was gegroeid.  Dat was echt heel erg schrikken en hadden we niet aan zien komen. 

We moesten gelijk naar de afdeling toe waar ik aan alle toeters en bellen gelegd werd. Die avond moest ik naar huis omdat er geen plek was op de afdeling. De volgende ochtend moesten we ons om 7 uur weer melden in het ziekenhuis. Toen zijn ze begonnen met inleiden. Het kwam al snel op gang. De weeën stormen bleven komen, maar de ontsluiting ging niet verder. Was echt rampzalig. 

Al snel kreeg ik een ruggenprik. Gelukkig bracht dat heel veel verlichting. Daarna was het "appeltje eitje". Met de ruggenprik ging het heel erg snel en was ons meisje er snel. Toen ze bij me lag te huilen, werd ze stil en veranderde ze van kleur. Ze werd bij me weg gehaald en naar een speciale kamer gebracht. 

Al snel kwamen de artsen met goed nieuws dat alles goed was. Ze ging in de couveuse naar de kinderafdeling. Gelukkig voelde ik me zo goed dat ik regelmatig er heen kon lopen. Na een week was ze zo sterk dat ze mee naar huis kon. Genieten van ons kleine meisje. (2014). 

Liefs x Chantal