Onze tweede bevalling. “Lekker thuis!”

In onze eerste post nemen we je mee bij de bevalling van Lux. Ons tweede kindje dat we kregen met behulp van onze goede vriend Martijn, de zaaddonor van Sef en Lux.

Ons bevallingsverhaal:

Op 16 oktober ‘DE uitgerekende datum’ begon het in mijn (Lotte) buik te rommelen. Een aantal dagen ervoor had Ik ook al lichte oefen weeën waardoor we er nog niet op durfde te vertrouwen dat het nu echt ging beginnen. 

Vaak wordt er gezegd dat de tweede eerder komt. Het was 16 oktober, de uitgerekende datum en ze was er nog niet! We keken zo uit naar haar komst en waren er helemaal klaar voor. We hadden gehoord dat wandelen/ bewegen soms helpt om de bevalling wat op gang te brengen. Die vrijdag 16 oktober heb ik daarom dansend op muziek doorgebracht. Al swingend stond ik de was op te vouwen, de vaatwasser uit te ruimen, ging ik dansend en stofzuigend door het huis en heb ik lekker uitgebreid de hond uitgelaten in het prachtige zonnige herfstweer. Ik voelde me goed: relaxt en sterk! 

Tijdens het eten, rond 18uur ‘s avonds merkte ik dat het gerommel en de krampjes langzaam opkomende weeën werden. Ik kon ze nog makkelijk weg zuchten. Bibi stond gelijk ‘aan’ en vroeg elk kwartier hoe ik me voelde. De weeën bleven aanhouden maar waren heel dragelijk. Bieb heeft Sef naar bed gebracht en we zijn daarna lekker tv gaan kijken. De weeën bleven dus na een tijdje zijn we die gaan timen. Rond 21:00 ‘s avonds waren de weeën om de 5min en hielden ze 20 a 30 sec aan. We hadden nog steeds niet echt het idee dat de bevalling echt ging beginnen maar lieten voor de zekerheid toch maar de hond op laten halen door Bibi haar vader. Daarna zijn we naar bed gegaan en hebben we nog redelijk goed geslapen. 

Rond 6:00 merkte ik dat de weeën echt sterk toenamen en dat was voor ons een teken dat de bevalling écht begonnen was. Ik heb mijn moeder geappt en die heeft Sef rond 7:15uur opgehaald, hij werd net wakker dus de timing was per-fect! 

Zodra Sef met oma mee was begonnen de weeën naast frequent ook heftig te worden. Alsof je dan letterlijk kan loslaten en je van jezelf ook mag bevallen. Bibi belde daarom om 7:30uur de verloskundige en die was er om 8:00uur. Al 4 a 5cm ontsluiting zei de verloskundige ‘Ik ga mijn spullen uit de auto halen, ik blijf’. Wauw de bevalling was dus echt begonnen en we krijgen vandaag gewoon een kind!

Ik lig in zijligging op het bed in de slaapkamer de weeën op de vangen terwijl Bibi en de verloskundige alles klaar maken voor de bevalling thuis. De verloskundige, Iris, stelt na een uurtje voor om me te laten douchen. Dat wil ik wel proberen en ga op een krukje onder de douche zitten. Ik vind het super fijn onder de douche, door het warme water zijn de weeën dragelijker. Mijn weeën komen inmiddels vaak, soms echt om de 45 seconden / minuut maar tussendoor ben ik nog helder en ontspannen.

Ik heb steeds de bevalling van Sef in mijn gedachten als referentie kader en denk daarom dat de bevalling nog wel even zal duren. Bij Sef duurde de bevalling 12uur en moest ik uiteindelijk aan de weeënopwekkers   omdat de laatste cm ontsluiting niet kwam. Ik had toen al persdrang en dat is geen pretje als je niet mag persen! Ik vond dat de hell en heb dat als heel zwaar ervaren. Ik kan dus nu moeilijk geloven dat het volgens de verloskundige goed en rap gaat. Ik ben tussen de weeën door zo mezelf en ontspannen dat ik er stiekem nog vanuit ga dat er nog iets heel heftigs gaat komen omdat dat bij Sef het geval was. 

Na 1,5uur ben ik klaar met de douche en besluit ik terug naar ons bed te gaan. Daar zetten we meditatie muziek op en steken een geurkaars aan, verder is het donker in onze slaapkamer. De verloskundige laat ons alleen. Bibi helpt me weeën opvangen door tegen druk te geven tegen mn bekken/rug. Na een half uur voel ik dat ik wil gaan staan. Ik zeg tegen Bibi dat ik graag wil dat de verloskundige van beneden komt omdat ik lichte persdrang voel. Terwijl de verloskundige binnenkomt zegt Bibi even gauw beneden iets te eten te pakken omdat ze nog niks gegeten heeft.

Terwijl Bibi naar beneden loopt, breken mijn vliezen! En ja, deze was net als in de film! Het is een harde *pats* en er volgt een flinke golf vruchtwater waardoor ik schrik. Ik krijg meteen persdrang, Bibi komt gauw naar boven. De verloskundige vraagt me op handen en voeten op het bed te komen. Ze zegt dat ik bij de volgende perswee mag gaan persen. Het overvalt me en ik raak even in paniek. Bibi en de verloskundige coachen me door te zeggen dat ik er bijna ben en de verloskundige verzekert me dat het sneller zal gaan dan bij Sef.

Bij de volgende wee begin ik te persen, ik ben bang voor de pijn die ik voel maar pers toch door. Bibi roept dat ze het hoofdje kan zien, dat geeft me moed. Ik wil toch liever op mijn zij liggen bij de volgende wee.  Zodra de perswee opkomt pers ik en dan staat het hoofdje. De navelstreng zit 2x om het nekje maar dit krijg ik niet mee. Met een snelle beweging haalt de verloskundige de navelstreng los. Voor m’n gevoel duurt het een hele tijd voor dat de volgende wee komt. Bij de volgende perswee wordt Lux geboren. Bieb legt haar samen met de verloskundige op mijn borst. Ze begint meteen te huilen.

Een bevalling blijft een heftige gebeurtenis maar ik had niet verwacht dat het zo snel en ontspannen zou gaan! De bevalling heeft uiteindelijk 5uur geduurd. Daarna konden we lekker thuis douchen en heerlijk met elkaar cocoonen. En die troep die het geeft ;)? Die wordt binnen No time opgeruimd door de partus assistent. Wij kunnen iedereen die een keuze heeft en zich en goed bij denkt te voelen een thuisbevalling aanraden! 

Ps Wist je dat de placenta gewoon bij het huisvuil wordt gedaan ;)?